Bevallingsverhaal van Wilma: ‘Ik wist niet dat ik een tweeling kreeg’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.

Deze week lees je het bevallingsverhaal van Wilma.

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Vroeger kreeg je geen echo, tenzij er iets aan de hand was. Tijdens mijn zwangerschap heb ik één echo gehad. Ze dachten dat ik de termijn niet goed had, maar dat bleek wel te kloppen. Ze zagen toen niet dat ik een tweeling kreeg.

12.00 uur

Op donderdagavond rond 19.00 uur brak er een vlies. Dat was alleen een heel klein beetje vochtverlies, zo weinig dat ik niks doorhad. Vrijdagmiddag rond 12.00 uur vond ik dat het toch wel erg nattig werd en heb ik de verloskundige gebeld. Ik was toen precies 41 weken zwanger. De verloskundige stuurde mij naar ziekenhuis, want het was vruchtwater.

14.30 uur

Om 14.30 uur ben ik in het ziekenhuis ingeleid. Het kindje was nog niet ingedaald en daalde ook totaal niet in de rest van de dag. Na veel pijnlijke weeën, kreeg ik rond 00.00 uur een ruggenprik. Die heeft gewerkt tot 02.00 uur en toen had ik weer hele heftige weeën. Ondertussen was het kindje was nog steeds niet ingedaald.

06.15 uur

Rond 06.15 uur, bijna 36 uur nadat de eerste vlies brak, had ik tien centimeter ontsluiting en was het kindje nog steeds niet ingedaald. Om 06.29 uur is mijn zoon geboren middels een tangverlossing. Mijn moeder riep dat mijn buik nog veel te dik was. De verpleegkundige had een injectie op mijn been gezet om de baarmoeder te laten krimpen.

06.39 uur

Op dat moment riep de gynaecoloog: ‘Stop, er zit er nog één in!’. De injectie viel op de grond en om 06.39 uur was daar mijn dochter. De gynaecoloog en de muren zaten vol bloed want mijn vliezen braken tijdens de bevalling. Mijn dochter had plekje op hoofd van het draadje om de hartslag in de gaten te houden. Ze zaten er dus beiden voor, vandaar dat de tweeling niet konden indalen.

De tweeling was meteen gezond met Apgar-score van 10-10-10. Ze wogen 2910 gram en 3340 gram. Helemaal volgroeid en kerngezond. Ze moesten zelfs op mij wachten voor ze naar huis mochten. Ik had namelijk heel veel bloed verloren, had koorts en moest een bloedtransfusie. Nu zijn ze een lieve tweeling van 26 jaar oud.”

Benieuwd naar meer? Hier lees je alle bevallingsverhalen.

Veelgestelde vraag: hoe kun je zwanger worden van een tweeling?