10 x waarom iedere moeder (en vader) minstens eens per jaar alleen op vakantie moet

Je eindelijk eens écht kunnen inleven in je kinderloze vrienden? Ga alleen op vakantie! Een pleidooi voor zelfstandigheid, door Suzanne (held op sokken) van Famme.

Onlangs ‘moest’ ik een week naar Ibiza. Je komt nog eens ergens, in dit geval als camjo. Voor een van mijn opdrachtgevers mocht ik een handvol Bekende Nederlanders filmen en interviewen, die speciaal hiervoor naar het eiland werden gevlogen. Hoei! Toch was ik dáár totaal niet zenuwachtig voor. Waarom dan toch die zenuwen?

Ik ga dus weg, helemaal alleen
Het was de gedachte aan helemaal alleen zijn, waarop mijn hart overuren klopte. Weg van man en kinderen. Een paar dagen voor De Grote Reis maakte de excitement (Ibiza!) dan ook steeds vaker plaats voor totaal irreële angstgedachten. Hondsvermoeiend. In mijn hoofd ging dat zo: “Oh nee oh nee oh nee – wat als ik…” ja, wat eigenlijk? Doodga? Gek word? Flip? En dan helemaal alleen ben? Lichtjes hijgend pakte ik mijn koffer in, met overslaande stem vroeg ik of “zes jurkjes te veel zou zijn”, om vervolgens opeens en met volle overtuiging mijn man om zijn nek te vliegen.

LEES OOK: Wat deze 40 plus moeder aan alle jonge moeders wil meegeven.

Zet me hier maar af
En ja, toen was het zover. Zwijgend reden we naar Schiphol. Mijn man keek af en toe opzij en lachte dan verliefd. Was hij vergeten dat hij niet mee mocht? Achterin zat maar 1 kind voor het grote afscheid; de rest was ‘gewoon’ buiten aan het spelen. Alsof het niets was. “Nee, je hoeft niet helemaal te parkeren, ga maar, ik kan het!” zei ik opeens. En zo liep ik helemaal zelfstandig de deuren van het vliegveld binnen.

In de week die volgde, leerde ik tien belangrijke lessen.

1. Men lijdt het meeste onder het lijden dat men vreest

Zo moeilijk als ik het me vooraf maakte, zo makkelijk gleden alle spanningen van me af op het moment dat ik er gewoon moest staan. Het moest doen. En dus liep ik als een vrouw van de wereld richting incheckbalie met twee cameratassen en een koffer vol kleren.

LEES OOK: Meer me-time? Zo zou het moeten zijn.

2. Het is verrukkelijk om niks te hoeven overleggen

Het ontbreken van de constante stroom vragen van derden waarop je telkens weer “Nee, we gaan nu geen fidget spinner / Pokémonkaarten / Barbiekeuken kopen” moet antwoorden, is lekker. Heel lekker. Bovendien: als independent single woman van de wereld kun je drinken wat je wil, eten wat je wil en gewoon zitten, wachten. Niks doen. Het is een gift, mensen.

3. Andermans kinderen zijn wél leuk (als je niet op die van jezelf hoeft te letten)

Daar stond ik in die rij bij de incheckbalie. Alleen. In stilte. Een beetje te observeren. Dit is wat me opviel: alle kinderen zijn leuk. Alle kinderen vragen om aandacht. Alle ouders zijn gestrest op Schiphol. Veel ouders denken dat hun kinderen irritant zijn voor anderen. Dat is bijna nooit zo. Vind ik dan. #teamkinderen!

4. Het leukste van alleen reizen, is het contact dat je maakt met anderen

Daar zat ik, op stoel 1a. Tijdens het online inchecken had ik mezelf, zij het tegen betaling, deze koningsstoel al weten toe te eigenen. “Hoi, wat een beenruimte hè!” het was 1b. Een gezellige onderwijsdirecteur met een gebruinde huid en lang haar. Zijn flamboyante vriend 1c was een stuk jonger en bang om te vliegen. Gelukkig wisten 1b en ik hem daar doorheen te loodsen, en als snel werd het heel gezellig, daar vooraan in het vliegtuig.

Zo bleken 1c en ik een liefde voor Barbie te delen (dus werd de net gekochte pilotenbarbie voor mijn dochter uit de verpakking gehaald) en bestelden we gedrieën broodjes kroket met wijn en bier.

5. Alleen gaan slapen is fijn

De rust! Al voordat ik mijn ogen dichtdoe. Ik was even vergeten hoe fijn het is, om na het eten gewoon niks meer te doen. Ik hoef niemand in bad te stoppen. Niet lieflijk te dreigen met “Dit is echt het allerlaatste verhaaltje,” of “Ga nou eindelijk eens slapen, want morgen heb je een overhoring / voetbaltoernooi / spreekbeurt”. De enige die ik mis is mijn man. Maar ach, lekker overdwars op het bed liggen, dat kan nu allemaal!

6. Alleen wakker worden is fijn

Nu zijn we bij ons thuis allemaal vrij lui en vooral niet meteen ‘aan’, dus het fenomeen ‘springende kinderen in de ochtend’ ken ik niet. Sterker nog: de mollige armpjes van mijn dochter om me heen, die waren nu wel lekker geweest. En toch, mensen wat heerlijk. Wederom is het de afwezigheid van vragen, waar ik van geniet. Wat een rust. Wat een stilte. Ook wel saai. dat wel. En dus zet ik de televisie aan… op een nieuwszender! Zonder commentaar!

7. Mensen die bewust geen kinderen willen, of ze gewoon nog niet hebben, missen helemaal niet meteen iets

Ik heb in deze week wat meer feeling gekregen voor mijn bewust kinderloze vrienden. Als in: ik snap waarom sommigen het ouderschap niet aan willen gaan. Want het is me een partij heerlijk, die oeverloze vrijheid!

8. Je kunt veel meer dan je denkt

In een gezinssamenstelling heeft iedereen een bepaalde plek. Wij ook. Zo vind ik het bijvoorbeeld fijn als mijn man als ‘hoofd van het gezin’ dingen als vliegtickets boeken / koken / enge belastingaanslagen regelt. Valkuil is dat ik dan voor heel veel zaken op hem ga bouwen. Dat is leuk, dat is mooi, dat is een huwelijk, maar wow, wat is het tof om echt even helemaal zelfstandig te zijn! Ik kan zoveel meer.

9. Beperk, nu je weg bent, het contact met thuis

We videochatten elke dag (thank God for WhatsApp!) en dat is heel erg leuk en tegelijkertijd heel confronterend. Met alles wat ik daar heb. En nu niet heb. Ook merk ik dat ik me meteen met van alles wil bemoeien: “Laat haar niet overboord slaan / alleen in bad / onder een auto komen,” en dat soort achterlijke tips aan een ervaren vader van drie. Goed. Ophangen, thuis nog on hold. En lekker genieten! Cocktails drinken! Of: doorwerken zolang ik wil!

10. Alleen heb je veel meer oog en oor voor nieuwe mensen

Op een ochtend zat ik alleen te ontbijten. Toen kwam een echtpaar bij mij zitten. Ik vond het leuk. Mensen zoeken mensen op. Dat gaat toch vanzelf. En als je alleen bent, kom je even uit je gezinscocon en kijkt met frisse blik naar de wereld. Dat is gewoon fijn om mee te maken. Yay!