Gaby: ‘Ik zou willen dat mijn vriend vaker thuis is’

Alle ouders verdelen de zorgtaken op hun eigen manier, sommigen verdelen het evenredig, terwijl in andere gezinnen de ene ouder meer doet dan de ander. Dat is prima, want er is geen goed of fout. Het enige wat belangrijk is, is dat je allebei blij bent met de verdeling, en laat dat bij Gaby (24) nu niet het geval zijn.

“Ik ben jong moeder geworden, dat was een bewuste keuze van mij en mijn vriend, omdat we graag jonge ouders willen zijn. Op mijn 22ste kreeg ik mijn eerste zoontje en een paar maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede zoon. Alles gaat gelukkig heel goed met hen, maar met mij helaas wat minder.

Nauwelijks tijd om te douchen

Omdat ik nog bezig ben met het afronden van mijn studie, werkt mijn vriend fulltime. Hij heeft een drukke baan en moet regelmatig ook ‘s avonds werken. Hierdoor komt vrijwel alle zorg voor de kinderen op mij neer. We hebben geen familie of vrienden in de buurt, dus ik sta er echt behoorlijk alleen voor. Nu merk ik dat ik dit sinds de komst van de tweede zoon heel zwaar vind. Eigenlijk heb ik nauwelijks tijd om te kunnen douchen.

Naast dat mijn vriend heel druk is met zijn werk, is hij ook daarbuiten veel van huis. Hij gaat graag sporten of een biertje drinken met zijn vrienden. Laatst kwam hij thuis van zijn werk en ging hij een kwartier later alweer weg, omdat hij naar de kapper wilde. Dat vond ik echt heel lastig, want zelf zou ik ook wel weer eens naar de kapper willen.

Zeurende jaloerse vriendin

Toch durf ik er nauwelijks iets van te zeggen. Ik wil namelijk niet het zeurende jaloerse vriendinnetje zijn. Bovendien is het ook niet allemaal alleen maar ellende. Als mijn vriend er wél is, dan is hij de grootste schat die er bestaat. Hij kookt ook iedere avond voor ons, of zorgt dat er eten in de koelkast staat en speelt super leuk met onze oudste zoon.

Toch zou ik wel willen dat mijn vriend meer betrokken is bij de kinderen. Ik merk dat ik door alle zorg voor de kinderen mezelf aan het verliezen ben. Ik zou graag wat meer tijd voor mezelf hebben en ook eens wat leuks willen doen om te kunnen ontspannen, maar dat lukt alleen niet. Ook merk ik dat door de stress de borstvoeding niet goed op gang komt, mijn zoontje wil daardoor nóg vaker drinken en dat vraagt nóg meer van mij. Daardoor kom ik in een soort neerwaartse spiraal terecht.

Toch weet ik niet hoe ik moet vragen of hij meer thuis kan zijn, zonder ondankbaar of jaloers te lijken. Ik probeer daarom maar zoveel mogelijk te focussen op de positieve dingen en ondertussen hoop ik op betere tijden…”

Hanna (32): ‘Ik wil scheiden, maar kan de zorg over onze twee kinderen financieel niet dragen’