Laurien Bleeker
Laurien Bleeker Nieuws 8 sep 2022, 
Leestijd: 3 minuten

Angst en verdriet in Handen aan de couveuse: ‘Zo klein en zo kwetsbaar’

handen aan de couveuse jennifer
Bron: EO EO

Gisteravond is het nieuwe EO-programma Handen aan de couveuse van start gegaan. In de zesdelige serie volgt Anne-Mar Zwart ouders met veel te vroeg geboren of ernstig zieke baby’s. De kindjes liggen op de IC Neonatologie van het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis.

Anne-Mar laat weten dat ze intensief meeleefde met de ouders en baby’s. Ze zag dingen die zelfs het medische personeel nog niet eerder meegemaakt hadden. Zoals een zwangere vrouw die vanwege ziekte kunstmatig in slaap gehouden werd. Haar bevalling kwam drie maanden vroeger dan de uitgerekende datum op gang. In de eerste aflevering van Handen aan de couveuse volgen zien we deze moeder, Jennifer, die kunstmatig in slaap gehouden wordt en moet bevallen.

Handen aan de couveuse: Jennifer bevalt van haar baby

Jennifer wordt in slaap gehouden en ligt aan de hart-longmachine vanwege ernstig hartfalen en corona. Ze is pas zeven maanden zwanger van haar derde kindje en de weeën zijn spontaan begonnen. Dit gebeurt zelden in Nederland. Medische teams zetten alles op alles wanneer ze gaat bevallen van haar baby. Er wordt uitgelegd dat het vrouwelijk lichaam zo gemaakt is dat vrouwen die in coma liggen of kunstmatig in slaap gehouden worden, natuurlijk kunnen bevallen. Wanneer de baby eruit wil, zorgt het lichaam daar als vanzelf voor.

Het is schrijnend om te zien dat Jennifer haar bevalling niet meekrijgt. Het kindje geeft geen teken van leven bij de geboorte. Zowel Jennifer als haar baby zijn in levensgevaar. De papa van het pasgeboren meisje, met de naam VajĂ©n, is constant bij haar. Zijn vrouw vecht voor haar leven in een andere kamer in het ziekenhuis. Ook de opa en oma’s van VajĂ©n komen in beeld. Ze zijn trots op hun kleindochter, maar weten ook dat hun (schoon)dochter er nog lang niet is.

Baby Edith van 810 gram

Ook zien we de kersverse ouders Lianne en John. Hun dochter Edith is veertien weken te vroeg geboren en woog slechts 810 gram bij haar geboorte. Lianne vertelt over het moment dat elke moeder wel herkent: de 24 weken die je aantikt. Vanaf dat moment wordt er alles aan gedaan om een baby in leven te houden, mocht het dan geboren worden. Het is een soort van mijlpaal voor zwangere vrouwen, maar baby’s van die leeftijd zijn nog zo kwetsbaar en niet volgroeid. In tranen vertelt Lianne wat haar kleintje zo jong al allemaal mee moet maken. We volgen hun lange reis op de afdeling Neonatologie. Hoe positief de ouders van Edith ook zijn, het verdriet is heel erg voelbaar: “Je denkt niet aan een geboortekaartje, je denkt: gaat mijn kindje het wel overleven?“.

Kijkers hebben gemengde gevoelens bij het zien van de prematuur baby’s en hun ouders die vol met emoties zitten:

Nieuwe ouders begeleiden tienermoeders in Vier Handen Op EĂ©n Buik: ‘Je bouwt zo’n sterke band op’

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Iedere zaterdag het beste van Famme in je mailbox đŸ™†đŸ»â€â™€ïž

Een goed begin van je weekend met de mooiste verhalen van Famme