Hip and happening: natuurverf in je haar. Het kost je 60 piek, maar is het dat ook waard?

“Wat een mooie gloed heeft je bos,” zei ik toen ik een vriendin na lange tijd weer eens zag. “Dat heb ik met plantaardige verf bij de natuurkapper laten doen,” vertelde ze enthousiast. Dat moet ik ook eens proberen, dacht ik.  Al maanden was ik aan het stoeien met chemische verf bij de kapper. Mijn haar werd er droog en dor van. Dus ging ik voor natuurverf in mijn haar.

Hip en happening, de kapper die verft met plantenverf. Maar, is het het geld waard?

Niet verven is ook een optie, maar ik word al behoorlijk grijs en ik vind het toch fijn om nog even door te gaan met mijn oude kleur. Alhoewel grijs ook echt heel mooi is! En grijs is ook hip en happening geloof ik. Enfin, ik zit op de wip. Maar goed, nu eerst eens naar de natuurkapper! Ik bleek niet de enige. Ginger, de kapper die met natuurlijke verf verft in mijn woonplaats Utrecht, was al maanden volgeboekt (dit speelde tussen twee lockdowns in), dus ik besloot een eindje te rijden, naar Huizen wel te verstaan, waar ECCE zit en het wel druk was, maar ik toch terecht kon.

Massagetafel

Toen ik binnenkwam mocht ik meteen door naar de wasstraat. Dat bleek een soort bed te zijn, denk aan een massagetafel, waarbij je met je achterhoofd op een zachte maar stevige pilaar steunt. Overal om je hoofd heen is de wasbak. Het was meteen al de meest aangename manier om bij de kapper mijn haar te laten wassen die ik ooit had meegemaakt. Normaal krijg ik last van mijn nek door die harde bakken, maar dit was hemels.

Met deze prachtige kapsels voor dun haar baal je nooit meer van jouw lokken

Vervolgens, terug op mijn stoel, ging de verf erin. Een mengsel van allerlei planten (waaronder henna) dat vrij heet wordt opgebracht. De geur (aards, kruidig en héél plantaardig) bracht me meteen terug naar mijn pubertijd, toen mijn beste vriendin en ik henna in ons haar deden. Dat kochten we eind jaren 80 voor een paar gulden bij de beter geoutilleerde drogist. Nu vreesde ik dat de rekening iets hoger zou uitvallen.

Bizar huwelijk

Grappig, dacht ik, dat iets wat toen alto was – want henna in je haar doen was toen echt ‘alto’, net als mijn vriendin en ik – nu zo hip is. Niet alleen de kapper in Utrecht zat al maanden volgeboekt, ook bij deze kapper in Huizen was het een komen en gaan van klanten. “We hebben het hartstikke druk,” aldus de kapster. Huizen is een plaats waar men in Rovers voor de Ekoplaza staat te wachten, vertelde ze. Ook de groene winkel is blijkbaar haar alto-imago ontstegen, dacht ik. Of alto zelf is nu hip and happening. Verwarrend.

De al wat oudere kapster begon enthousiast te praten over een van de voordelen van plantaardige verf: het gebrek aan chemische troep die via je hoofdhuid in je lichaam terecht komt. Helemaal eens. Het viel me op dat haar voorhoofd zo strak was, net zoals dat van alle andere kapsters. Het zou toch niet? Bij het weggaan passeerde ik de botoxkliniek bijna pal naast de kapper. Henna en botox, het zou vroeger een bizar huwelijk zijn geweest, maar nu gaat het waarschijnlijk prima samen, hoewel het natuurlijk ook toeval kan zijn geweest dat alle voorhoofden zo strak leken in vergelijking met dat van mezelf.

Droog en beschadigd haar? Geef het een flinke oppepper met déze fijne haarmaskers!

Druipers

Ruim een uur moest de verf erin blijven zitten en de trip down memory lane ging nog even door toen ik de bekende hennadruipers in mijn nek naar beneden voelde lopen. Zo was dat inderdaad, als mijn vriendin en ik allebei met plastic keukenrol om onze plakkende en geurende hoofden en daaroverheen een handdoek zaten te wachten tot de verf zijn werk gedaan had.

Het wekkertje ging en mijn gezicht was inmiddels rood aangelopen van de warme kap. Weer mocht ik op de hemelse tafel voor het uitspoelen. “Twee dagen niet wassen,” drukte de kapster op mijn hart. “Want het kleurt nog na.” En ja, na twee dagen bleek er inderdaad een heel mooie diepe, natuurlijke kleur op mijn haar.

Overal bruine spetters

Er volgde weer een lockdown en in die periode ben ik nog even net als vroeger met pakjes natuurverf inclusief henna aan de gang gegaan (inmiddels voor een paar euro, verkrijgbaar bij de drogist, of via internet). Maar dat was toch verdomd lastig. De hele badkamer zat onder de bruine spetters, maar op de onderste lagen van mijn haar had het niet gepakt. Zodra de laatste lockdown weer voorbij was, lag ik weer op die tafel. Het kost wat, maar ik ben nog steeds heel blij met deze ontdekking. Voor mij geen chemisch goedje meer in mijn haar.

Dus ja, wat mij betreft is het het zeker waard! De kleur is mooier, natuurlijker en dieper. Je ruikt twee dagen enigszins naar gekruide aarde in combinatie met spinazie. En wie wil dat nou niet? Kuch. En last but not least: het is goed voor je haar, dat gaat er veel meer van glanzen. Er zit geen ammonia in of PPD. Van droog en dor haar is bij mij geen sprake meer en volgens mij is het ook veel beter voor het milieu.

Ik moest wel ruim 100 euro afrekenen (inclusief knippen), dus dat is wel even een slikmoment. Maar goed, in dit geval geldt: wie aards wil ruiken en mooi wil zijn lijdt ook een beetje financiële pijn.