Deze video laat zien hoe een incisie bij een keizersnede precies wordt gemaakt

Vrijwel iedereen heeft een beeld van hoe een keizersnede wordt uitgevoerd. Ze maken een sneetje in de onderbuik en ze halen de baby eruit. Toch? Nou, zo makkelijk is het in de praktijk natuurlijk niet. De incisie bij een keizersnede gaat namelijk door veel verschillende lagen heen.

Om de baby via een keizersnede geboren te laten worden, moet er dus door verschillende lagen heen worden gesneden. Daarbij moet er natuurlijk rekening worden gehouden met het lichaam van de vrouw. Het is een zorgvuldig uitgevoerde operatie die zowel precisie als zorg vereist, alles om zo min mogelijk schade aan te richten aan het lichaam.

Incisie bij keizersnede

De arts begint met het bepalen van de juiste plek voor de incisie. Als eerste wordt er een horizontale snede gemaakt, meestal net boven het schaambeen van de moeder. Deze plek wordt gekozen vanwege de esthetische voordelen, namelijk het minimaliseren van zichtbare littekens.  Maar wat ook mee speelt is dat een litteken op deze plek later niet in de weg zit bij eventuele natuurlijke bevallingen. De incisie is meestal zo’n 10 tot 15 centimeter breed.

Zodra de plaats is bepaald, begint de arts met het zorgvuldig snijden van de huid en het onderliggende weefsel. Denk hierbij aan de vetlaag en het bindweefsel. Vervolgens worden de buikspieren aan de kant geschoven om ruimte te maken, waarna het buikvlies volgt. Het buikvlies wordt verticaal gesneden. Daarna komt de arts pas aan bij de baarmoeder, maar voordat hij daarbij kan moet de blaas nog worden losgemaakt van de baarmoeder. De baarmoeder wordt vaak ook horizontaal gesneden, maar in sommige gevallen kan dit ook verticaal gebeuren. Als laatste is daar dan de vruchtzak met de baby erin. Omdat deze niet in het lichaam blijft maakt het niet uit hoe deze gesneden wordt. Het vruchtwater wordt afgezogen en dan kan eindelijk de baby worden geboren.

Hechten na de keizersnede

Nadat de baby is geboren, wordt alles zorgvuldig gehecht. Laag voor laag verbinden ze de weefsels met precisie weer aan elkaar. Nadat je dit hebt gelezen zul je misschien ook beter begrijpen waarom het herstel van een keizersnede vaak langer duurt dan van een vaginale bevalling. Een keizersnede is en blijft namelijk wel echt een buikoperatie.

Het is dus zeker geen kwestie van een simpel sneetje zetten en de baby eruit halen. In de onderstaande video zie je hoe een Amerikaanse verpleegkundige laat zien door welke lagen de arts allemaal heen moet om bij de baby te komen.

View this post on Instagram

A post shared by ✨ Tina B, RN, BSN, PNC(C)✨ (@mama_nurse_tina)

Bevallingsverhaal Dita (32): ‘Een geplande keizersnede was voor mij de enige optie’