Bevallingsverhaal Dita (32): ‘Een geplande keizersnede was voor mij de enige optie’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek. Deze week lees je het bevallingsverhaal van Dita en haar geplande keizersnede.

Bevallingsverhaal: de statistieken

Moeder: Dita (32)
Start bevalling: Geplande keizersnede
Zwangerschapsduur: 39 weken en 1 dag
Duur bevalling: Een half uur
Plaats: Ziekenhuis
Pijnstilling: Ruggenprik
Manier van bevallen: Keizersnede
Bijzonderheden: Gekozen voor keizersnede
Gewicht: 3690 gram
Hoeveelste kind: Tweede

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Mijn eerste kindje, een dochter, lag in een stuit op het moment dat ze geboren zou worden zeven jaar geleden. We hebben toen gekozen voor een geplande keizersnede. Dat heb ik toen als heel prettig ervaren en ik was ook weer snel op de been. Bovendien lijkt een vaginale bevalling me echt heel eng. Ik heb vroeger, toen ik zelf nog een kind was, ooit eens een vaginale bevalling gezien op televisie. Dat wil ik echt nooit, besloot ik toen.

Het bevallingsverhaal van Dita

We hebben vele gesprekken gevoerd met de gynaecoloog over mijn tweede bevalling. Er werd uitgelegd dat een keizersnede wel echt een operatie is. Alleen voor mij stond eigenlijk al vast dat als vaginaal bevallen niet hoeft, ik dat ook niet ga proberen. Een keizersnede was wat mij betreft de enige optie. Dus koos ik bewust voor een geplande keizersnede.

06.30 uur

Ongeveer anderhalve week van tevoren kregen we een bericht waarin stond wat mijn bevaldatum zou worden. Omdat we dit toen al wisten, konden we alles voor die dag al tot in de puntjes regelen. Zo hadden we opvang verzorgd voor onze dochter. Zij ging de nacht ervoor al naar haar opa en oma. De dag voor mijn bevalling zijn we nog even met haar gaan fietsen en toen realiseerde ik me goed dat dit de laatste keer met z’n drieën was.

Op de dag zelf moest ik me al heel vroeg melden in het ziekenhuis, om zeven uur in de ochtend. Voordat we vertrokken maakte ik nog een laatste buikfoto. Rond 6.30 uur gingen we de deur uit op weg naar het ziekenhuis. Zelf was ik niet zenuwachtig, maar mijn vriend wel. Die liep als een kip zonder kop rond, toen we er waren. Ik kon gelijk meekomen naar een kamer en werd aan de CTG gelegd. Ook werd de hele keizersnede nog een keer met ons doorgenomen en kreeg ik een operatiejasje aan om vervolgens te wachten tot ik aan de beurt was.

8.00 uur

Een uurtje later werd ik al opgehaald en naar de operatiekamer gereden. De ruggenprik zat er zo in en dat vond ik, net als de vorige keer, erg meevallen. In eerdere gesprekken over de geplande keizersnede vroeg de gynaecoloog of ik mijn kindje zelf uit mijn buik wilde tillen. Het was de laatste keer dat ik dit zou meemaken en dat leek me erg mooi. Daarom kreeg ik steriele handschoenen aan. Toen iedereen er klaar voor was, werd er een snee in mijn buik gemaakt.

08.20 uur

Ik kon zijn hoofdje voelen en daarna mocht ik hem uit mijn buik tillen, toen is iets voor half 9 ‘s morgens ons kindje Daan Ravi geboren. Het was heel bijzonder dat ik hem er zelf uit kon halen. Hij werd bij me gelegd en begon meteen te huilen. De verpleegkundige maakte hem even snel schoon en vervolgens heeft hij de hele tijd bij me geleden. Ook terwijl de arts mijn buik weer dichtmaakte, lag Daan lekker bij me. Daarna werd ik naar de uitslaapkamer gereden. Daan werd toen in zijn bedje gelegd en mijn vriend reed met hem achter mij aan.

Ik kijk ontzettend fijn terug op de geplande keizersnede. Het is natuurlijk een buikoperatie en ik heb ook echt wel andere verhalen gehoord over keizersnedes, maar zowel bij mijn dochter als zoon heb ik het als heel fijn ervaren. Soms vind ik het wel gek dat ik nooit heb ervaren hoe een wee voelt, maar ik heb het niet gemist.

Dezelfde avond stond ik alweer naast het bed en na drie dagen voelde ik me bijna weer de oude. Er zijn tijdens de geboorte van Daan veel foto’s gemaakt en die kijken we samen graag terug. Ik vind dat ook mooi voor later, voor mijn zoontje.”

Bevallingsverhaal Corine: ‘Zijn lippen waren drie keer zo groot als normaal’