Je liefdesleven op z’n kop? ‘Ooit een super nanny, nu moeder die iedere dag van haar kindjes mag leren’

In Famme’s nieuwe liefdesrubriek ‘je liefdesleven op z’n kop?‘ nemen we wekelijks een kijkje in het leven van moeders, hun relatie en hun gezin. Hoe hebben ze hun partner ontmoet? En op welke manier heeft het ouderschap hun relatie veranderd? We trappen af met: Laura Bouwman (32) en haar gezin.

‘”Ooit voelde ik mij een super nanny, nu voel ik mij de moeder die iedere dag weer van haar kindjes mag leren.”

Laura Bouwman en haar gezin

Mama: Laura Bouwman (32)
Papa:  Cyrano (32)
Kinderen: Jua (6) Maevy (4) Abel & Pèpe (2)
Samen sinds: Februari 2007
Getrouwd? “Ja officieel wel, maar Jua en ik vinden dat we pas ‘echt’ getrouwd zijn als we hebben gedanst en gefeest inclusief een mooie jurk voor mama en bretels voor papa.”
Beroep: Pedagoog en kinderyoga docente én nu al 3 jaar fulltime mommy

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

“Als 15-jarige besloot ik om op hockey te gaan. Mijn vriendinnen deden dit en ik hoorde over de beruchte hockey feestjes. Dat vond ik heel interessant! De allereerste training trok ik mijn meest strakke joggingbroek aan (die ik toen in maatje 36 nog goed kon hebben). Ik kamde mijn 30 centimeter lange haren, die ik los liet hangen (erg logisch als je gaat sporten), en zette een merkpetje op mijn hoofd. Een goede keuze, bleek achteraf.

Cyrano zag mij rennen en zei tegen zijn beste vriend dat hij dit meisje wel zeker wilde gaan ‘regelen’. Zo gezegd zo gedaan. We leerden elkaar kennen via MSN, maar als ik hem in het echt zag durfde ik niet meer te zeggen dan ‘hoi’. Beiden hadden we een relatie, maar we bleken echt goed bij elkaar te passen en spraken stiekem af in het veld. Later, tijdens carnaval, werd onze verkering officieel gemaakt door een goede vriend. Soms vraag ik Cy te vertellen over de eerste keer dat hij mij zag en dan begin ik nog altijd te stralen.”

Wanneer wist je dat hij de ware was?

“De ware, geen idee. Hoe weet je dat? We zijn samen heel gelukkig, hebben eigenlijk nooit ruzie en leven in ‘het hier en nu’. Je weet nooit hoe dingen lopen, maar ik denk dat het meest belangrijke is dat je met elkaar kunt praten en open bent. Ik denk wij elkaar heel goed aanvullen en elkaar fijne dingen in het leven geven en leren.”

Wat vind je het leukste (en minst leuke) aan je Cyrano?

“Cyrano is een enorme lieverd en ontzettend positief. Soms denk ik dat hij meer aan zichzelf zou kunnen denken. Hij doet weinig voor zichzelf, en werkt heel hard. Wat ik enorm aan hem bewonder is, hoe hij eigenlijk wel met iedereen door een deur kan. Cyrano kan naar mensen luisteren, met ze praten en mensen voelen zich gehoord en begrepen. Op de meest heftige situaties, waarbij ik met mijn mond vol tanden sta of zelf begin te janken, weet hij meestal het juiste te zeggen.”

Wat vind Cyrano het leukste aan jou als moeder?

“Dat moet ik even vragen hoor!” lacht Laura. Even later heeft ze het antwoord: “Mijn uiterlijk, zelfverzekerde uitstraling en geduld met de kinderen. En, wat ik niet had verwacht, mijn ondernemendheid.”

Hoe oud was je toen je de eerste keer zwanger raakte?

“Toen ik 25 was, werd ik voor het eerst zwanger. Ik heb zolang ik mij kan herinneren een kinderwens. Op mijn twaalfde ging ik voor het eerst oppassen en heb dit bij heel veel verschillende gezinnen mogen doen. Ooit een super nanny, nu moeder die iedere dag van haar kindjes mag leren.

Dat ik graag met kinderen werkte was voor iedereen wel duidelijk. Als kind zei ik wel eens tegen mijn moeder dat ik altijd kind wilde blijven. Kinderen zijn zo bijzonder. Ik denk dat we als volwassenen vaak juist een voorbeeld kunnen nemen aan kinderen in plaats van anders om. Kinderen zijn ongedwongen, eerlijk en reageren vanuit hun intuïtie en gevoel.”

Wat doen jullie om je relatie ‘leuk/goed’ te houden?

“Eén keer in de paar maanden gaan we een of twee nachtjes weg. Fijn hotel, beetje shoppen en lekker eten. Het is een heel geregel met vier kindjes. Een relatie is geven en nemen. Cyrano houdt van intimiteit en ik kan echt genieten van een filmavondje samen. We proberen naar elkaars wensen te luisteren en deze zo af en toe te vervullen.”

Op welke manier heeft het ouderschap jullie relatie het meest veranderd?

“De tijd samen. Ik bedoel zonder dat er een kind tussendoor rent met een stukje papier in de handen om de billen af te vegen, is veel minder. Met name manlief heeft tijd nodig (gehad) om dit te accepteren. Ook begrijpelijk, maar de eerste jaren van kindjes draait gewoon heel erg om verzorgen en investeren. Het kost tijd en energie en na een werkdag van papa, met een eigen bedrijf, en een mama die zorgt voor haar vier kindjes, zijn de avonden waarin je hoopt samen te kunnen genieten van elkaar nou eenmaal maar kort!”

Wat was je eerste reactie toen je ontdekte dat je er een tweeling bij kreeg?

“Op de een of andere manier voelde ik het al vrij snel, ik was veel vermoeider dan bij de vorige zwangerschappen. Ik hoopte ook heel erg op een tweeling. Cyrano’s vader was een tweeling, hij overleed twee maanden voordat wij zwanger werden van Jua. Het leek mij ontzettend bijzonder en wilde mezelf als moeder ‘overtreffen’. Toen we een kloppend hartje zagen op het scherm vroeg Cyrano de verloskundige ter bevestiging dat er niet nog een was. Ze zei: ‘Eh, wacht even, jawel!’ Ik geloof dat ik nog nooit zo blij ben geweest en moest heel erg lachen.”

Wat is de belangrijkste les die jij je kinderen wilt meegeven?

“Hoe belangrijk het is om jezelf te zijn. Te laten zien waar je goed in bent en ook wat je moeilijk vindt. We leven in een wereld waarin iedereen anders is, je mag trots zijn op wie jij bent. Ook hoop ik dat wij onze kindjes kunnen meegeven om positief in het leven te staan. Zeker zullen er dingen gebeuren die pijn doen en moeilijk zijn maar ook uit deze dingen kunnen we iets halen en er door groeien. Het leven is een grote uitdaging waar je iets van mag maken. Zo kun je de regen zien als iets waar je nat van wordt en vervelend is. Maar wij zien het liever als moment om in plassen te stampen en iets dat de natuur nodig heeft.”

Hoe heb je de afgelopen twee jaar ervaren?

“Poeh heel eerlijk, de afgelopen twee jaar was het soms echt wel lastig. Met vier kinderen, ieder met zijn eigen wensen en behoeftes, en papa en mama die ook dingen gedaan willen krijgen. Ik heb ervaren dat ik als thuis zijnde moeder van vier kinderen de meest waardevolle taak heb. Maar dat heeft tijd nodig gehad. Diep van binnen wist ik dit, maar het was zo enorm druk dat ik de waardevolle dingen vergat.

Zo deed ik liever snel de afwas, sneed liever snel de aardappelen en zoog liever snel het huis. Gewoon zodat het gebeurd was en ik het gevoel had iets gedaan te hebben. De volle maan van januari maakte iets los en deed mij beseffen dat ik weer terug wilde naar de kern. De kindjes laten afwassen, met af een toe een kopje dat kapot valt en het aanrecht dat blank staat. Het plezier en de ervaring die deze dagelijkse activiteiten met zich meebrengen zijn wat de kinderen maakt, zo vormen wij samen een fijn gezin. Ze voelen dat wij hun hulp waarderen. En ja er zijn ook wel eens momenten waarop dit niet kan.

We vinden het fijn als onze kindjes de aandacht krijgen die ze lijken nodig te hebben. Het is af en toe echt wel een uitdaging om hier de juiste balans in te vinden en behouden. Daarom is het kijken en luisteren naar onze kindjes zo belangrijk.

Jua kan bijvoorbeeld genieten van de rust en aandacht die ze krijgt als haar zusje en broertjes, een uurtje eerder dan haar, naar bed zijn. Maevy heeft uitdaging nodig, zowel fysiek als haar hoofdje. Er zijn momenten, als wij als ouder zelf moe zijn bijvoorbeeld, dat wij haar drukke gedrag als irritant zien. Maar zij probeert ons te vertellen dat ze nog energie kwijt wilt. Opvoeding blijft voor ons, en iedereen denk ik, een constante zoektocht naar dat wat er nodig is. En wat een juiste aanpak is in welke situatie.

Op wie lijken je kinderen het meest?

“Moeilijk! Ik vind ieder kind zo uniek. Hun ‘eigen’ ik zijn ze nog volop aan het ontwikkelen. Wel herken ik steeds vaker mezelf in Jua (6), ze is enorm gevoelig, misschien zelfs hoogsensitief en ook vind ik haar op mezelf lijken qua uiterlijk. Maevy (4) heeft haar zorgzaamheid van mama, maar haar fysieke kracht en sterke affiniteit met cijfertjes van haar vader. Abel is het clowntje van het gezin. Pépé heeft als enige van ons alle fel blauwe ogen, wat hem enorm speciaal maakt!”

Op jouw Instagram-pagina @mom_leaf zie ik dat jullie heel bewust leven. Hoe geven jullie dat vorm?

“Om eerlijk te zijn, leef ik minder milieubewust dan dat ik in werkelijkheid zou willen. Ik zie mezelf best wel zitten met de kids en manlief ergens in ons eigen voedselbos. Hij met een enorme baard en knotje, samen lerende van de natuur en het leven leven omdat we mogen leven. Waarom we dit niet doen? De zekerheid die we nu hebben, is de meest logische en makkelijke weg…

Op dit moment noem ik het liever bewust leven, door de kleine dingen op te merken en waarden te hechten aan dat waarvan wij denken dat het belangrijk is. We hebben een auto, maar proberen zoveel mogelijk met de fiets te doen. Ik gooi alle kindjes in de bakfiets, ook als het regent. Het openbaar vervoer is ook altijd een manier geweest om mij en mijn boefjes te verplaatsen.”

Willen jullie nog meer kinderen?

“Ik geloof het niet! We zijn enorm blij met de vier gezonde kindjes die we hebben. Het zwanger zijn en de bevallingen waren voor ons heel bijzonder. Ik zou het zo weer doen, maar vier is genoeg.”

Voor meer leuke foto’s van Laura en haar gezin, neem een kijkje op haar Instagram-pagina @mom_leaf!

Rond déze mijlpaal in hun relatie zijn koppels het allergelukkigst