Lieve Lies: ‘Ben jij al geconfronteerd met kindvrije horeca?’

Kinderen Lisa en Lise 8 jul 2022
Leestijd: 3 minuten

In veel opzichten lijken de levens van Lisa en Lise op elkaar. Niet alleen hun naam scheelt maar één letter, ook hun baby’s, Frits (van Lise, 13 maanden) en Solei (van Lisa, 12 maanden), schelen maar een paar weken. Bovendien zijn ze collega’s bij Famme én wonen ze op nog geen twintig kilometer van elkaar vandaan. Genoeg om over te praten dus. Daarom schrijven ze elkaar wekelijks een digitale brief, in de rubriek ‘Lieve Lies…’

Lise Steegmans

Lise Steegmans

Redacteur

Lieve Lies,

Ik heb iets vreemds meegemaakt.

In een tijd pre-corona en pre-Frits borrelde ik vaak bij een café hier om de hoek. Een bruine kroeg zou ik het niet willen noemen, daar zijn de picknickbanken die buiten op het terras staan net iets te hip voor. Maar laten we stellen dat het interieur gedateerd is. Doet er ook eigenlijk niet toe…

In die kroeg ben ik vaker gaan borrelen. Maar toen kwam corona, gevolgd door Frits en zodoende heb ik er een paar keer, terwijl Frits in de kinderwagen sliep, een wijntje (of twee, drie) gedronken.

Nu zit het zo: laatst ging ik een rondje fietsen met Frits. De zon scheen en ik vond dat ik wel een koude rosé had verdiend na het uitje op de kinderboerderij. Ik stal mijn fiets, til Frits op uit het kinderzitje en loop met hem op mijn heup naar het terras. Daar vraag ik aan Jasper, de ober die ik vaker heb gezien, om een kinderstoel.

“Wij hebben geen kinderstoelen en dat is een bewuste keuze,” deelt Jasper mij stellig mee, waarna hij omdraait en wegloopt.

Verloren en verontwaardigd kijk ik hem na. Heeft mijn favoriete buurtkroeg een no kids allowed policy? Ben ik hier niet welkom met mijn kind? Mag dat überhaupt, kinderen weigeren op het terras? Ik wist niet of ik gepikeerd, onredelijk of begripvol moest zijn. Inmiddels weet ik dat kinderloze mensen en mensen met kinderen vaak mijlenver uit elkaar staan. Ik begrijp ook dat rondrennende kinderen niet ideaal zijn op een terras… Maar toch voelt het een beetje lullig, deze afwijzing.

Ik ga er nu van uit dat Frits niet welkom is op hun terras, dus dan ik ook niet. We zijn maar naar huis gegaan.

Wat zou jij doen?

Lisa van den Akker

Lisa van den Akker

Hoofdredacteur

Lieve Lies,

Wow, nee. Geen honden op het terras, daar heb ik weleens van gehoord. Maar geen kinderen op een terras? Nee. Wel van adult only vakanties en resorts, waar ik dan meteen hele vreemde associaties bij heb.

Nu moet ik zeggen dat een terras bezoeken met vier kinderen sowieso niet tot mijn favoriete bezigheden behoort. Dus als we ergens heen gaan, dan kies ik bewust voor iets dat kindvriendelijk is. Iets met een speeltuin of zo’n ballenbak weet je wel. Het liefst iets dat dan óók nog een beetje leuk is voor mezelf, maar eigenlijk is dat vrij ondergeschikt.

Overigens vind ik de reactie van ober Jasper vrij bot. Ik bedoel dat kan ook anders, toch? Maar ik had in jouw situatie hetzelfde gedaan. Ik ben sowieso niet ad rem dus al mijn gevatte antwoorden komen dan pas een half uur later naar boven borrelen.

Ik zou er in ieder geval lekker nooit meer heen gaan, their loss. Gelukkig zijn er genoeg leuke wél kindvriendelijke alternatieven in de buurt! Borrelse.

Liefs,

Lies

Lieve Lies: ‘Zie jij al bepaalde karaktertrekjes?’

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Iedere zaterdag het beste van Famme in je mailbox

Een goed begin van je weekend met de mooiste verhalen van Famme