Waarom bewaren we de melktanden van onze kinderen eigenlijk en hoe doen andere culturen dit?

Het verliezen van de eerste melktanden is een hele gebeurtenis. Je kind heeft er misschien lang naar uitgekeken, omdat die ene tand al een tijdje los zat. Of het heeft iets meegekregen van de tandenfee die een muntje achterlaat na het wisselen van een melktand.

In Nederland is het gebruikelijk om de uitgevallen melktanden te bewaren in een tandendoosje ‘voor later’. Het is vaak bedoeld als aandenken van je jeugd. In andere culturen doet men heel andere dingen met de melktandjes van kinderen.

Wat doen andere culturen met de melktanden van kinderen?

Wisselen van tanden gebeurt overal ter wereld. De manier waarop dit gevierd wordt, als het al gevierd wordt, verschilt per land en per cultuur. In Nederland bewaren de meeste ouders de melktanden van hun kind in een doosje. Sommige kinderen leggen de tand onder hun kussen en als ze ‘s morgens wakker worden heeft de tandenfee de tand meegenomen en een muntje ervoor in de plaats gelegd.

Al honderden jaren geleden zijn bewijzen gevonden van het verhaal van de tandenfee, als eerste in Noorwegen. In de Noorse cultuur werd gezegd dat kindertanden en andere voorwerpen van kinderen geluk brachten in de strijd, en Scandinavische krijgers hingen kindertanden aan een touwtje om hun nek. De Vikingen zouden kinderen zelfs betaald hebben voor hun melktanden.

De tandenmuis in plaats van de tandenfee

Hoe de tandenfee eruit hoort te zien, is niet bekend. De een zegt dat het een vrouw is met vleugels, zoals Tinkerbel, de ander zegt dat het een muisje is. Dat zou heel goed kunnen, want andere culturen hebben als mythe een tandenmuis in plaats van een -fee.

In veel Latijns-Amerikaanse landen zoals Spanje is er een traditie genaamd “Ratoncito Pérez” (Pérez de muis), vergelijkbaar met de tandenfee. Kinderen leggen hun verloren tanden onder hun kussen, en Ratoncito Pérez komt langs om ze te ruilen voor een cadeautje of geld. In delen van Mexico, Peru en Chili heet de muis El Ratón de los Dientes (de tandmuis). In Catalonië gaat het om Els Angelets (kleine engeltjes) die de tand onder het kussen omruilen voor een muntje.

Bij kinderen in Frankrijk komt ‘s nachts La Petite Souris (de kleine muis) een muntje komt brengen en in Schotland komt een witte feeënrat die kindertanden koopt met munten.

Melktanden in de lucht gooien

In sommige Aziatische landen, zoals China, is er een traditie waarbij de verloren melktand de lucht in gegooid wordt, richting het dak of de zon. Men hoopt dat het de groei van een gezonde en sterke nieuwe tand bevordert. In Japan gooien kinderen de boventanden recht naar de grond worden gegooid en de ondertanden recht omhoog de lucht in. Het idee is dat de doorkomende tanden recht doorgroeien.

In sommige delen van India is er een ritueel waarbij de verloren tand wordt begraven, vaak in de buurt van een heilige boom wat ervoor moet zorgen dat de nieuwe tanden goede wortels krijgen.

In sommige Afrikaanse culturen wordt de verloren melktand ritueel begraven en wordt er gebeden voor een gezonde nieuwe tand.

Schooldirecteur schrijft brief aan tandenfee nadat leerling tand per ongeluk inslikt