Leroy: ‘Ik mis mijn vrouw van voor de bevalling’

Als er een eerste kind wordt geboren, worden er op hetzelfde moment ook ouders geboren. Leroy is blij om vader te zijn, want hij is dol op zijn dochtertje. Wel merkt hij dat hij steeds meer verwijderd raakt van zijn vrouw. “Nu ze moeder is lijkt ze wel in een monster veranderd. Ik ken haar niet meer terug. Ik mis mijn vrouw van voor de bevalling”, vertelt hij aan Famme.

“Fenna en ik zijn nu bijna vier jaar samen. Ik heb haar ontmoet op een verjaardag van een collega. Fenna is zijn nichtje. Het moment dat ze binnenkwam, zal ik niet snel vergeten. Ik zag een lange, blonde vrouw met knalblauwe ogen en een mooie glimlach. Ik voelde me vereerd toen ze een praatje met mij kwam maken. Dat praatje duurde al snel vier uur, we hebben de rest van de gasten die avond amper gesproken. Aan het einde van de avond gaf ik haar mijn telefoonnummer en vroeg of ze een keertje iets met mij wilde eten.

Daten en meer

Snel daarna gingen we daten en kregen we een relatie. Na een jaar van latten besloten we dat Fenna bij mij zou intrekken. We waren toch al veel samen. Een jaar later vroeg Fenna hoe ik het zou vinden als ze met de pil zou stoppen. We hadden het al vaak over kinderen gehad, dus ik vond dat we er samen voor moesten gaan. Ik vertelde haar wel dat ik het erg spannend vond en totaal geen idee had wat ik kon verwachten.

Zwanger

Al na vier maanden bleek Fenna zwanger te zijn. Op kerstavond kreeg ik van Fenna een cadeautje met daarin een positieve zwangerschapstest. Kerstmis was hierdoor nog nooit zo speciaal geweest. We leefden op een roze wolk. De zwangerschap vloog voorbij. We gingen nog één keer met z’n tweeën op vakantie, we maakten de babykamer klaar en we trouwden.

Vaderschap

Het moment dat Bobby werd geboren, werd onze droom werkelijkheid. Ik was vader geworden van een prachtige dochter. Ze dronk direct goed, sliep goed en deed alles wat een baby moest doen. Vanaf de eerste minuut was ik trots en verliefd op haar. Fenna had een zware bevalling, dus zorgde ik voornamelijk voor de baby.

Snauwende vrouw

De maanden na de bevalling herkende ik mijn vrouw nauwelijks meer. Ze snauwde veel en ik kon in haar ogen niets goed doen. We deden niets meer samen en hadden ook geen intieme momenten meer. Ik was alleen goed om de poepluiers van Bobby te verschonen. Verder moest ik van haar ver uit hun buurt blijven. Ik voelde me steeds verder af komen te staan van Fenna. Ik heb Fenna zelfs nog een keer naar de huisarts meegenomen om te kijken of ze geen postnatale depressie had. Ze ontkende alles, ík was degene die niets goed kon doen.

Ik mis mijn vrouw

Binnenkort vieren we de eerste verjaardag van Bobby. Het is een heerlijk meisje. Ik probeer, als mijn vrouw dat toelaat, veel tijd met haar door te brengen. Fenna heeft nog steeds last van haar boze buien waarin ze me afsnauwt. Ik mis mijn vrouw van voor de bevalling enorm en hoop dan ook dat ik haar ooit nog terugkrijg.”

Pascal (33): ‘Ik was mijn pasgeboren baby vergeten in de auto en kwam er pas na een uur achter’