Sabine (31) zorgt voor haar peetkind: ‘Ik zet mijn eigen leven aan de kant’

Wanneer de beste vriendin van Sabine (31) plotseling niet meer voor haar zoon kan zorgen, schakelt zij de hulp in van haar beste vriendin. “Soms heb ik het gevoel dat ik zelf nog een kind ben. Ik ben misschien wel 31 jaar, maar van binnen kan ik me soms net zo onzeker voelen als iemand van twintig. Om nu opeens voor een peetkind te zorgen is pittig, maar ik doe het graag voor mijn vriendin” vertelt de peettante.

“Ik ken mijn beste vriendin al vanaf de kleuterklas. Ook op de basisschool kwamen we bij elkaar in de klas en we trokken meteen naar elkaar toe. Zij is altijd een belangrijke factor in mijn leven geweest. Ze was eigenlijk gewoon als een zus voor mij. Onze band bleef onwijs sterk gedurende onze studententijd.

Zwanger van een one night stand

We woonden samen, waardoor we elkaar iedere dag zagen. Naarmate we ouder werden werd echter steeds meer duidelijk dat we erg van elkaar verschilden. Voor onze vriendschap maakte dat echter niet veel uit. Ik was de introvert, zij de extravert. Ik verdiepte me in verschillende religies, vond zelfontwikkeling belangrijk en reisde veel.

Mijn vriendin was echt een ‘mensenmens’ en was graag in het gezelschap van anderen. Zij was bijvoorbeeld zo iemand die altijd als laatste op een feestje bleef hangen. Ze is wel drie verschillende studies begonnen, maar had altijd concentratieproblemen waardoor ze geen studie heeft afgemaakt.

Op haar 22e raakte mijn vriendin onverwacht zwanger. Aangezien deze zwangerschap het gevolg was van een onenightstand, was het geen verrassing dat de vader uit beeld wilde blijven. Mijn vriendin vroeg of ik peettante wilde zijn en daar hoefde ik geen seconde over na te denken. Ik beloofde om mijn vriendin bij te staan en haar te helpen bij de opvoeding van mijn peetkind. Het werd al snel duidelijk dat ze mijn hulp goed kon gebruiken. Het ging namelijk niet goed met mijn vriendin, ze kwam in een postnatale depressie en had last van psychoses.

Met behulp van een psycholoog kwam ze er enigszins bovenop. Het leek dan ook goed te gaan en we hadden de boel onder controle. Tenminste, zo leek het. Ik ken mijn vriendin natuurlijk als geen ander en ik wist dat ze niet gelukkig was. Ze had dan geen last meer van psychoses, maar het was duidelijk dat ze met dingen worstelde.

Ik vond haar huilend in de badkamer

We hebben jarenlang samen gewoond en zijn uiteindelijk drie jaar geleden apart gaan wonen. Ik kreeg een relatie en trok in bij mijn partner. Mijn vriendin vond een goedkope woonruimte en verhuisde met haar zoon. Eigenlijk is het vanaf dat moment bergafwaarts gegaan. Ze kreeg wederom last van psychoses waardoor ze het contact met de buitenwereld soms totaal kwijt was.

Op een dag ging ik onverwacht bij haar langs en vond ik haar huilend in de badkamer. Ze was in een paniekaanval naar boven gevlucht en had zichzelf opgesloten. Mijn peetkind was beneden nietsvermoedend aan het spelen. Dat was de druppel voor ons. Samen met de ouders van mijn vriendin zijn we met haar gaan praten. We hebben professionele hulp ingeschakeld en kwamen tot het voorstel dat het wellicht beter was om eventjes afstand te nemen van de situatie.

Ik ben voor mijn peetkind gaan zorgen

We stelden voor dat ik tijdelijk voor haar zoon zou zorgen, zodat mijn vriendin tijd had om te helen. Op deze manier kon ze zich volop focussen op haar herstel en kreeg ze de kans om goede nachten te maken. Samen met de psycholoog stelde ze een plan op, waarbij ze een traject ging volgen.

Sindsdien zorgen mijn partner en ik grotendeels voor mijn peetkind. Ik ben gek op hem en ik ben van hem gaan houden, zoals ik van mijn eigen kind zou houden. Het is een schat en hij verdient alle rust en liefde van de wereld. Soms voelt de situatie ingewikkeld. Het is en blijft natuurlijk de zoon van mijn vriendin en dat besef ik heel goed.

Tegelijkertijd heb ik nu geen rust en tijd om zelf aan een zwangerschap te denken. Eigenlijk zet ik nu dus mijn eigen leven aan de kant. Dat doe ik met liefde voor mijn vriendin, maar soms twijfel ik of ik niet te veel klaar sta voor haar. Mijn partner heeft bijvoorbeeld een sterke kinderwens en wil niet meer te lang wachten. Hij is momenteel 38 en kan niet wachten om zelf kinderen op de wereld te zetten.”

Mandy (34) verliet haar gezin: ‘Niemand wist dat ik een ticket naar Bangkok had geboekt’