Sharon (34): ‘Ik blijf maar staren naar die knappe, hippe vader’

Sharon (34) heeft op woensdag altijd Loua-dag en vaak gaan ze dan samen naar zee. Daar ontmoet Sharon een knappe, hippe vader met wie ze leuk kan kletsen. De vraag is: blijft het alleen bij kletsen?

“‘Wauw, papa, het is echt een hele grote drol, moet je kijken.’
‘Goed zo, boef, een grote drol in de wc. Heel goed. Veeg nu je billen maar af en kom maar uit het hokje.’

Small talk over poep, plas en luiers

Terwijl ik mijn dochter Loua (1) stond te verschonen bij de toiletten in de strandtent, stond achter me een vader zijn zoontje achter de deur te begeleiden met, nou ja, poepen. Omdat ik het enthousiasme over een drol van het jongetje achter de deur zo grappig vond, keek ik over mijn schouder. Bij de deur stond een knappe vader te wachten. Petje, een sportief wit t-shirt met lange mouwen, korte zwarte broek en Vans. Precies mijn type.

Met bewondering keek hij naar Loua en mij. ‘Blijft ze altijd zo stil liggen?’ Nou, nee, schoot het door mijn hoofd. Ze is net als mama betoverd door jouw mooie verschijning, overwoog ik even om te zeggen. Een aangename small talk over poep, plas en luiers volgde. Ik plakte Loua’s luier dicht, zei gedag en liep terug naar het strand. Voelde ik me opgewonden? Ja, ik voelde me opgewonden. In geen tijden was ik spontaan met een leuke man in gesprek gekomen.

Daar is hij weer

Een dikke week later. Samen met mijn partner en Loua ga ik naar het strand. De zon schijnt, de parasol staat en opeens zie ik het: die man is er, met zijn gezin. Iets te blij verrast roep ik ‘Hey hoi!’ als onze blikken elkaar kruisen. Tintel, tintel, ik voel het meteen, we kijken elkaar iets te lang aan. Echt wel. Vervolgens kan ik mijn ogen niet van hem afhouden. Hij zit precíes in mijn blikveld, ik kan er onmogelijk níet naar kijken. Zijn vriendin is prachtig – lang zwart haar, voluptueus, mooie tatoeages, goede zonnebril en lef genoeg voor een stringbikini, ik denk iets Braziliaans? – en ze lijkt me ook nog eens een leuke vrouw. Hun zoontjes zijn ook al zo mooi: zon gekleurd, lange blonde haren, leuke lila zwembroekjes. Hoe ze heerlijk ravotten in het zand, dit zijn echte boefjes, wedden? Ik kan mijn ogen er niet van af houden. Van hem niet. Iedere keer wanneer ik een duik ga nemen in de zee, kijken de vader en ik elkaar steeds even aan. Is het toeval?

Smachten naar meer

Fast forward naar deze week. Gisteren was het bijna veertig graden, natuurlijk gingen Loua en ik weer naar zee. Thomas moest nog werk afmaken, dus die kwam later. Ik sjouwde me kapot door het hete zand met alle spullen. Het enige wat ik dacht: ik moet zo snel mogelijk de parasol en de tent opzetten, dan is er genoeg schaduw voor Loua. terwijl het zweet uit mijn poriën gutst, til ik Loua op en banjer ik naar zee, even afkoelen. Wanneer ik samen met Loua terug uit de zee loop, zie ik het direct: hij is er weer. Zijn parasol, zijn kinderen, zijn vriendin, HIJ. Ik herken ‘m uit duizenden. Wát een lekkerding. Weer zo’n leuke pet, weer zo leuk bezig met zijn zoontjes.

De rest van de middag probeer ik zo onopvallend mogelijk te staren. Hij heeft me niet gezien. Of in ieder geval: hij doet alsof hij me niet heeft gezien. Loua slaapt als ik hem de zee in zie lopen. Zal ik ook gaan zwemmen? Zal ik “toevallig” naast hem boven water komen? Ik durf niet, maar ik word opgewonden van de gedachte. Een stiekeme kus, daar bij de wc’s, is dat nou zo verkeerd? Ik weet zeker dat we elkaar een paar keer net iets te lang hebben aangekeken…

Wat zou jij doen? Blijven flirten of stoppen voordat er iets gebeurd?

Waarom alle ouders stiekem een dagje strand vooral heel erg vermoeiend vinden