Laurien: ‘Kunnen we die sinterklaasboeken niet gewoon verbannen of ben ik dan weer de loedermoeder?’

Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Een tip: lees het met een knipoog. Dit keer gaat haar column over de sinterklaasboeken die alweer op de mat vallen.

“Niet alleen de taaitaai-poppen zijn al te koop, ergens eind september viel het eerste sinterklaasboek ook al in de brievenbus. Een boek vol met speelgoed, spelletjes, knutselspullen, knuffels en weet ik veel wat nog meer, van een grote online webshop. Nee, niet die van de winkel van ons allemaal, maar Het Sint & Kerst Speelgoedboek 2023 van een webshop genaamd naar een grote vriendelijke hond.

Als vanzelf komt het kind in je naar boven

Anyway, ik wil dat helemaal niet: mijn kinderen blootstellen aan al dat speelgoed dat er te verkrijgen is. Kunnen we dat niet verbannen? Ze worden al zo overladen met van alles en nog wat. Ik houd mijn kinderen al zoveel mogelijk uit de speelgoedwinkel, vooral die ene hele grote die opeens bij ons in de stad zit. Met hele grote bedoel ik ook echt een e-nor-me winkel vol met speelgoed, waar zelfs ik enthousiast van word. Loop je daar, dan komt als vanzelf het kind weer in je naar boven.

Goed… allemaal leuk en aardig, maar we hebben speelgoed genoeg. Echt genoeg. Bovendien zijn ze twee maanden later allemaal jarig, dus dan is het weer feest…

Geen cadeautjes uit het sinterklaasboek…

Dat betekent niet dat de kinderen dit jaar niets krijgen van Sinterklaas hoor. Die ouwe is de slechtste niet en zo’n loedermoeder ben ik nou ook weer niet. Alleen dit jaar pakt hij, eh pak ik, het anders aan. Misschien ga ik dit jaar wel voor de vier-cadeautjesregel. Dan gaat er iets in de zak wat ze graag willen hebben, iets dat ze nodig hebben, iets dat ze kunnen dragen en een mooi prentenboek, voorleesboek of leesboek.

Voor de oudste zal dat dan hoogstwaarschijnlijk iets van Lego Ninjago zijn, wellicht een nieuwe schooltas, een pyjama en een boek waar hij zelf in kan lezen. De middelste wil heel graag Spiderman-speelgoed (al gevonden op Vinted), hij heeft een elektrische tandenborstel nodig (die ik voor de helft van de prijs heb gekocht en nog van Spiderman ook). Ik heb al een Spiderman-onesie gescoord en ook al een erg leuk voorleesboek (niet over Spidey). Voor hem, jawel: onze Spiderman-lover, ben ik dus zelfs al klaar!

Lijstje voor de vier-cadeautjesregel

Voor onze jongste staat het lijstje (door mij gemaakt, want ze is pas 2,5 jaar) ook vast: mooie waterverf, een kinderparaplu, een dekbedovertrek (niet echt om te dragen, maar soort van in hetzelfde genre dacht ik zo) en een Nijntje boek, want ze is gek op dat kleine konijn.

Om die spullen voor leuke prijzen aan te schaffen, ben ik dus nu al bezig met het kopen van cadeautjes. Het leven is al duur genoeg, nietwaar? Het loont echt om tweedehands te zoeken, maar ook om even op Google in te typen wat je zoekt. Zo vond ik de elektrische tandenborstel, best een uitgave, dus voor de helft! Bovendien kun je zo de kosten een beetje spreiden, want alles in een keer eind november uitgeven is me iets te pijnlijk voor de portemonnee.

Ongewenst sinterklaasboek

Dat sinterklaasboek dat in de brievenbus viel, heb ik snel verstopt. Hopelijk valt het blauwe boek er niet door als ik het niet niet zie. Het maakt mijn kinderen namelijk alleen maar hebberig, terwijl ik juist het tegenovergestelde probeer te bereiken. Helemaal tegenhouden kun je dat natuurlijk niet en dat hoeft ook niet. Alleen die ongewenste (want ik heb geen ja-sticker op de deur zitten) speelgoedcatalogi mag Sinterklaas lekker bij zichzelf houden. Scheelt ook een hoop onnodig papiergebruik.”

Laurien: ‘De taaitaai-poppen kijken me elke keer smekend aan in de supermarkt’