Niek over het geboorteportret van zijn overleden zoontje: ‘Dit is alles wat ik van hem heb’

De wereld van Niek en Susanne stortte in toen hun zoontje Mathijs overleden ter wereld kwam. Sindsdien haalt Niek veel steun uit de portretfoto die stichting Make a Memory van Mathijs maakte. Omdat Niek ook andere rouwende ouders een mooi portret van hun ernstig zieke, terminale of overleden kinderen gunt, heeft hij de bijzondere documentaire Trots en Troost gemaakt.

Dagelijks ontvangt Stichting Make a Memory telefoontjes van verdrietige ouders. Helaas zitten daar ook telefoontjes bij van ouders die niet van het bestaan van de stichting wisten en daardoor een kostbare herinnering missen.

De stilgeboorte van Mathijs

Ik ga vader worden! dacht Niek enthousiast toen zijn hoogzwangere vriendin hem via sms liet weten dat hij naar het ziekenhuis moest komen. Niek zat op zijn werk, sprong in de auto, klaar om zijn zoon te ontmoeten. Al snel bleek het helemaal mis te zijn: op 20 december 2016 kwam zoon Mathijs ter wereld, maar hij was toen al overleden. De wereld van Niek en Susanne stortte in.

Trots en Troost

Nu, vijf jaar na de stilgeboorte van Mathijs, voelde Niek de behoefte om aandacht te genereren voor het belangrijke werk van Stichting Make a Memory. In samenwerking met Kathy en Karel, die hun zoon Loek verloren, en Annemieke en Wim, die hun zoon Thijs verloren, maakte Niek de documentaire Trots en Troost. Daarin blikt hij geëmotioneerd terug op het verlies van zijn zoon.

Tot in detail

“Op een bepaald moment kon ik Mathijs vasthouden en dat was totale horror”, vertelt Niek. “Dat was gewoon alles wat je niet wilde.” Stichting Make a Memory heeft toen een fotografisch portret van Mathijs geschoten, en van Mathijs samen met zijn ouders. Die foto’s bleken van onschatbare waarde. “Toen de foto’s binnenkwamen, zagen we voor het eerst een mooi beeld van Mathijs. Tot dat moment hadden we alleen die horrorbeelden uit het ziekenhuis.”

“Ik heb niets van Mathijs. Ik heb alleen mijn herinneringen van die vier dagen. Die herinneringen vervagen heel langzaam. Sommige details vallen weg en de foto’s zorgen ervoor dat ik Mathijs nog altijd even in detail kan bekijken. Ik zal nooit weten hoe zijn stem zal zijn, ik zal nooit weten wat voor kleur ogen hij heeft. Maar de foto’s heb ik wel en daar ben ik heel trots op. Het is de trots die je weer helpt om op te staan.”

Persoonlijke verhalen

Met de documentaire, die hier te zien is, hoopt Niek dat de stichting meer bekendheid krijgt. “Ben of ken jij iemand die in situaties kan komen waarbij kinderen zijn overleden (kraamzorg, ziekenhuizen, brandweer, politie), laat ze dan alsjeblieft deze film zien,” roept hij op.

Voor het maken van Trots en Troost riep Niek de hulp in van Ruud Lenssen, die eerder een documentaire over zijn eigen vader met Alzheimer maakte. “Ik wist dat hij een regisseur is die emotionele en persoonlijke verhalen heel goed in beeld weet te brengen”, vertelt Niek. Momenteel draait Candy: A Skater’s Mind, een documentaire over skateboardster Candy Jacobs die op het laatste moment niet naar de Olympische Spelen kon, van Ruud Lenssen in de bioscoop.

Stichting Make a Memory

Stichting Make a Memory fotografeert op verzoek van ouders en via bemiddeling van zorgprofessionals ernstig zieke, terminale en overleden kinderen in de leeftijd van 23 weken (zwangerschap) tot en met zeventien jaar.

Bij de stichting zijn 120 professionele fotografen aangesloten, die belangeloos werken. Eén van de 120 professionele fotografen maakt thuis of in het ziekenhuis foto’s, die de ouders kort daarna in een boekje en op een USB-stick ontvangen. “De fotograaf was heel respectvol en ging goed met onze wensen om”, vertelt Kathy in de documentaire. Voor de ouders zijn er geen kosten verbonden aan het ontvangen van foto’s van Make a Memory. Per jaar ontvangt de sitchting ruim 900 aanvragen, dat neerkomt op zo’n twintig reportages per week.

Andere stichtingen

Naast Stichting Make a Memory zijn er ook andere stichtingen die zich inzetten voor fotografie van stilgeborenen. Zo is er Aya Memoriam Foundation, die ook ondersteuning bij het rouwproces biedt. En er is Stichting Still, die de fotografie van zieke, stervende of overleden baby’s vanaf de twaalfde week van de zwangerschap verzorgt.

Ook zangeres Niña van Dijk verloor twee zoontjes. Zij schreef het nummer ‘Tussen de sterren’ voor iedereen die na een miskraam, abortus of stil- of vroeggeboorte kampt met gevoelens van machteloosheid.

Esmee’s zoontje werd stil geboren: ‘Hij had het allerschattigste neusje dat ik ooit heb gezien’