Verloskundige Britte: ‘Je kunt je baby niet verwennen’

Britte (30) is sinds 2013 werkzaam als verloskundige. Bij de praktijk Elle vroedvrouwen begeleidt ze ouders tijdens de zwangerschap, bevalling en kraamtijd. Ze maakt dagelijks mooie, ontroerende, en grappige dingen mee. Op Famme deelt zij om de week haar gebeurtenissen.

Je baby verwennen: kan dat of niet?

Ene oor in, andere oor uit

“Pas op, draag je baby niet te veel”, “Je leert hem dat hij niet zonder jou in slaap kan vallen”, “Wil je ‘m tot z’n 18e jaar bij jou in bed hebben?”, “Ik zou dit nooit doen”, “Hoelang ga je nog borstvoeding geven?” “Je moet ‘m vanaf de eerste dag de juiste dingen aanleren”, “Die draagdoeken zijn niet goed: je baby moet wennen om zonder mama of papa te zijn”, “Lekker laten huilen, daar leert hij van”.

Dit zijn een aantal voorbeelden van opmerkingen die ik kraamvisite hoor zeggen tegen nieuwe ouders. Je krijgt als kersverse moeder sowieso heel veel ‘goedbedoelde’ adviezen van mensen uit je omgeving. Dat betekent niet dat je alle adviezen hoeft aan te nemen. Ik zeg altijd: “Het ene oor in, het andere oor uit. Filter wat voor jou werkt. Alleen die adviezen neem je mee, en de rest leg je naast je neer.”

Easier said than done. Je zit als moeder in een kwetsbare periode en je bent vaak moe. Dat maakt dat veel vrouwen elk ‘goed bedoeld stukje advies’ als kritiek ervaren. Dat kan dus wanneer je kraambezoek ontvangt wel eens moeilijk zijn. Hoe goed de adviezen ook bedoeld zijn; de boodschap zou wel eens heel anders kunnen aankomen.

Je buikgevoel of moederinstinct is altijd de beste raadgever

Maar lieve moeders, neem van mij aan. Je kunt je baby niet verwennen. Wanneer je baby huilt voelt elke vezeltje in je lijf de noodzaak om naar je baby toe te gaan. Om hem te troosten, eten te geven, een luier te verschonen of er gewoon te zijn. Je buikgevoel of moederinstinct is altijd de beste raadgever.

Tot vijf à zes maanden kun je je baby niet verwennen of hem iets aanleren. Je kunt je baby wel veiligheid en een goed hechtingspatroon geven. Als je baby huilt geeft hij daarmee eigenlijk aan dat hij zich niet veilig voelt, in de breedste zin van het woord.

Je baby kan huilen omdat hij honger, een volle luier, koorts, pijn, of gewoon ‘huidhonger’ heeft. Soms heeft hij dus gewoon wat knuffels en nabijheid nodig.

De hersenen zijn nog niet zo ver ontwikkeld dat ze de link leggen tussen huilen en hun zin krijgen. Een baby zal dus niet met voorbedachte rade gaan huilen, met de intentie dat mama en papa ‘m wel zal oppakken en hij z’n zin krijgt.

Wij willen onze kleintjes altijd troosten en laten stoppen met huilen, maar het is helemaal oké als je baby soms huilt. Huilen is eerder een manier van communiceren en ventileren. Door hem bij je te pakken geef je daarmee het beste signaal dat je als ouder kunt geven: “Het is oké als je huilt. Ik probeer je te helpen, maar ik weet niet precies wat je nodig hebt. Ben maar even verdrietig en huil maar. Je bent veilig in mijn armen.”

Verloskundige Britte geeft tips tijdens borstvoeding: ‘Zet een vibrator op de harde plek van de ontsteking’

Onderwerpen

• Britte