Een voorkeur voor het geslacht van je baby is (niet) erg: ‘De foetus krijgt teleurgestelde gevoelens mee’

Als jij heel graag zwanger wilt worden en het lukt, dan maakt het geslacht niks meer uit toch? Of wel? Waar de één vindt dat het normaal is om een voorkeur voor het geslacht van je ongeboren kind te hebben, vindt een ander dat niet kunnen.

Wij vroegen ons af hoe onze lezers hierover denken.

Mogelijkheid om zwanger te worden

Een zwangerschap is al zo’n bijzondere gebeurtenis op zich, er groeit gewoon een baby in je buik. De meeste aanstaande moeders zijn dankbaar dat ze de mogelijkheid hebben om zwanger te worden en sommigen zouden nooit een voorkeur voor een geslacht uitspreken. Andere aanstaande moeders vinden dat dat gewoon moet kunnen, omdat het niks afdoet aan de liefde die je voelt voor je kind.

Maar is het hebben van een voorkeur voor een geslacht, al is het maar een klein beetje, ergens niet best logisch? Ziet niet iedereen een bepaald beeld voor zich als moeder/vader van een jongen of meisje? Of is het inderdaad not done om een voorkeur te hebben, omdat je allang blij moet zijn dat je überhaupt de kans krijgt om ouders te worden?

Voorkeur van geslacht

Wij waren benieuwd hoe onze lezers hierover denken. Om daarachter te komen, plaatsten wij de volgende stelling op onze facebookpagina: ‘Het is niet erg als je als zwangere vrouw een voorkeur voor het geslacht van je kind hebt’. De meningen zijn enigszins verdeeld, wij delen enkele reacties met jullie.

“Of het nu mag of niet, ik denk dat veel vrouwen ergens toch wel een lichte voorkeur hebben”, schrijft Jitske. “Bij de eerste maakte het mij niets uit, dat werd een jongen. Bij de tweede had ik toch wel een lichte voorkeur voor een meisje en dat is het ook geworden. Al waren twee jongens ook gewoon fantastisch geweest!”

Wensen mag altijd

Esther had ook een voorkeur voor het geslacht. “Ik wist heel stellig dat ik bij de eerste zwangerschap een meisje zou krijgen en bij de tweede zwangerschap een jongetje. Dat klopte en dat wilde ik ook heel graag, dus ik was supertrots. Het allerbelangrijkste is dat het kind gezond is, maar wensen mag natuurlijk altijd, dat hoort er ook bij.”

Ook Samira vindt dat een voorkeur voor het geslacht niet erg is. “Zolang je beseft hoe gezegend je bent zwanger te zijn en onthoud dat het belangrijkste is dat je een gezond kind krijgt, dan is een voorkeur niet erg.” Esther is het hiermee eens: “Nee, een voorkeur is niet erg, mits je het maar wel accepteert als het anders is en je dit niet gaat projecteren op je kind of wat dan ook.”

Teleurgesteld zijn mag ook

“Een voorkeur kan altijd”, schrijft Lisanne. “Teleurgesteld zijn als het anders is mag ook, maar dit schud je van je af en je bent blij met het geslacht zoals het is. Je blijft hier niet eeuwig in hangen en je kind hiervoor ‘straffen’.” Lenie had ook een lichte voorkeur voor het geslacht: “Eigenlijk wist ik al gelijk dat het een jongen zou worden, ik was voor mijn gevoel gewoon geen meisjesmoeder. Hij is inmiddels alweer 12 jaar, maar was het een meisje geweest, was ze net zo welkom.”

Jacqueline is het met de stelling eens, tot op zekere hoogte. “Ik vind dat een voorkeur mag, maar het moet geen eigen leven gaan lijden. Het moet niet zo zijn dat je depressief raakt, omdat je niet je voorkeursgeslacht krijgt en er weken niet je bed door uit kan komen. Wees dan gewoon blij dat je een gezonde baby krijgt.”

Hechtingsmomenten

Volgens Saskia is het hebben van een voorkeur voor een geslacht iets dat je baby door kan hebben. “Er zijn een aantal hechtingsmomenten gedurende de zwangerschap. De eerste is het moment waarop je zelf ontdekt dat je zwanger bent. De tweede is het moment waarop je het je partner vertelt en hoe dat ontvangen wordt. Een andere is het moment dat je het geslacht weet en hoe je je daaronder voelt.

Er zijn nog meer hechtingsmomenten, maar als de laatstgenoemde een teleurstelling is, dan krijgt de foetus die gevoelens mee. Vanaf de vierde week zit een foetus vast aan het zenuwstelsel en de bloedbaan van de moeder. Ze krijgen dus gelukshormonen of spanning en/of stresshormonen mee. In de TedTalk van Anna Verwaal gaat het hier nog meer over.”

Geen voorkeur

Andere moeders vinden dat een voorkeur voor het geslacht niet normaal is. Annemarie: “Nee, dat is iets voor jezelf. Wij wilden 17 jaar geleden niet weten wat we kregen. In het ziekenhuis stonden ze daarvan wel te kijken, zo vaak gebeurde het niet dat ouders het niet wisten. Wij waren gewoon blij dat we zwanger waren na een zwaar ziekenhuistraject.”

Marianne vond de gezondheid ook het allerbelangrijkste: “Ik wist pas bij de geboorte wat het was en we kregen twee geweldige meiden. We hebben nooit een voorkeur gehad, als het maar gezond was, zei ik altijd.” Sjoeke is het hiermee eens: “Wees blij als je kind gezond mag zijn. Dan maakt het geslacht niks uit.”

Voorkeur voor een dochter? Sommige mensen geloven heilig in de O+12 methode!