Redactie
Redactie Persoonlijk 4 mrt 2020
Leestijd: 4 minuten

Anoniem: ‘Ik heb een relatie met mijn collega en het kostte me mijn baan’

Je ziet je collega’s waarschijnlijk vaker dan je vrienden. Niet zo gek dat er een kans is dat er liefde opbloeit. Maar er zijn bedrijven die hun werknemers verbieden een relatie met elkaar aan te gaan (ja, ze bestaan echt), al laat de liefde zich niet dwingen.

Het overkwam ook deze vrouw, die anoniem haar verhaal doet:

Verliefd op een collega

‘Ik besefte voor het eerst dat ik verliefd begon te worden op mijn collega toen ik buiten was gevallen (I know, onhandig), en mijn knie openhaalde. Ik hinkte wat rond in het gebouw, diep gegeneerd, en hij was de enige die in actie kwam omdat hij zag dat ik me pijn had gedaan. Toen hij vroeg of het met me ging, werd ik er direct een beetje nerveus van, maar dat gevoel verdween ook weer gauw. We hadden bovendien allebei al langere tijd een partner, eigenlijk was het dus niks. Het was een soort vluchtige vonk die niet langer dan een seconde duurde. Vijf jaar lang heb ik er verder niet naar omgekeken.

Tegen die tijd werden we zelfs best goede vrienden. Maar niet veel later gaf hij toe dat hij verliefd op me was geworden. Toen ik erover nadacht, voelde ik me dom. Ik had al die tijd niet gerealiseerd dat ik ook op hem was gevallen. Ik aarzelde eerst of we wel moesten gaan daten. Wat nou als het niet zou werken? Hoe zouden we dan normaal kunnen doen op kantoor? Maar hij verzekerde me dat hij zeker wist dat ik het voor hem was. Dus we zagen elkaar ook na het werk. We wilden niet dat iemand het wist, we zouden pas iets vertellen zodra we precies wisten hoe serieus het was.

Dat ging prima, tot we beseften dat we de relatie niet langer wilden verstoppen. We besloten het te vertellen aan onze baas, zijn antwoord was dat zolang het ons werk niet zou beïnvloeden, het helemaal oké was.

En voor lange tijd heeft het ons werk niet beïnvloed.

Maar toen werd het anders

We waren zo’n half jaar samen en we besloten er samen tussenuit te gaan. Het voelde allemaal zo goed, het was zo gek hoe alles klopte. We hadden het zelfs over een huwelijk en kinderen. Het voelde alsof het allemaal zo hoorde te gaan, en we waren allebei klaar voor een toekomst. Samen. Een kleine reis maken samen leek ons het perfecte idee.

De eerste paar dagen was het ook zo. We aten in de leukste tentjes, zagen de mooiste bezienswaardigheden, noem maar op. Toen kregen we onze eerste ruzie. Het was vrij groot, maar om eerlijk te zijn kan ik je nu niet eens meer vertellen waar het over ging. Ik weet alleen nog dat ik moest huilen en we uiteindelijke mega ver uit elkaar in ons hotelbed in slaap zijn gevallen. De volgende dag werden we wakker en hij zei direct ‘dat hij dit niet meer wilde’.

Er vanuit gaande dat hij het over de ruzie had, antwoordde ik dat het weer goed was en we verder volop konden gaan genieten van de vakantie. ‘Nee’, zei hij zacht. ‘Dit, wij, het is veel te veel drama’. De rest van de dag was een waas van tranen en telefoontjes om vluchten opnieuw te boeken om eerder naar huis te gaan. Ik begreep er niks van. Hij was nu zo koeltjes, terwijl hij eerder nog zo vastberaden was om voor ons als stel te gaan. Het klopte niet. Eén ruzie en dan geef je op? Uit het niets had hij me gedumpt en was de relatie voorbij.

In het vliegtuig barstte ik weer in tranen uit. Ik moest direct denken aan hoe ik elke dag langs zijn bureau zou lopen om op mijn plek te komen, hoe ik hem iedere keer tijdens de lunchpauze zou zien.

Ik kreeg berichten van collega’s die het zo jammer voor ons vonden, ze vertelden hoe hij me nooit verdiende. Hij deed ondertussen alsof er niks was gebeurd. Soms kreeg ik een mail met de vraag ‘hoe het vandaag met me ging’ en als ik zei dat ‘het wel ging’, kreeg ik terug waarom dat niet wat enthousiaster kon. Soms sloot hij af met hoe goed ik er uitzag die dag.

De empathie vanuit hem was ver te zoeken. Mijn productie ging achteruit. Zelfs zo erg dat ik een gesprek met mijn baas kreeg en we samen besloten dat ik beter even een tijdje naar huis kon gaan om uit te vogelen wat ik nou wilde. Ik schaamde me zo erg. Niet veel later vond er een reorganisatie plaats en werd ik (en nog zo’n tien andere collega’s) ontslagen. Eigenlijk was ik opgelucht.

Het is een fout die ik niet nog een keer zou maken. Een relatie met een collega? Never.’

Ons zusje Workjuice schreef eerder ook over wat je kunt doen wanneer je verliefd bent op een collega.

Lees ook:

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Iedere zaterdag het beste van Famme in je mailbox

Een goed begin van je weekend met de mooiste verhalen van Famme