Monique: ‘Mijn vriend weet niet dat ik teveel geld uitgeef en schulden maak’

Goed met geld omgaan is voor de een gemakkelijker dan voor de ander. Sommigen kunnen goed sparen, anderen hebben een onwijs gat in hun hand. Zo erg zelfs dat het soms kan leiden tot schulden. Zoals bij Monique die zonder dat haar vriend het weet zichzelf diep in de schulden steekt.

“Eigenlijk heb ik altijd al moeite gehad om met geld om te gaan. Als ik vroeger mijn zakgeld kreeg maakte ik het direct op aan dingen die ik eigenlijk niet eens zo graag wilde hebben. En dat zette zich door tot nu, bijna dertig jaar later.

Schulden

Toen ik nog student was kon ik op mijn rekening niet rood staan, dat behoedde me ervoor dat ik mezelf in de schulden werkte. Iedere maand kwam ik geld te kort. Dan at ik een week lang rijst met witte bonen, of ik ging bij mijn moeder logeren om zo geld te besparen.

Maar naarmate ik ouder werd besefte ik dat ik beter met mijn geld moest leren omgaan. Ik maakte potjes en probeerde wat te sparen. Zoiets ging dan een tijdje goed maar uiteindelijk snoepte ik dat spaarpotje toch weer leeg.

Op mijn 23ste leerde ik Jarno kennen. Hij is zeven jaar ouder en was dan ook al een stuk verder in zijn volwassen leven dan ik. Hij had een eigen huis, een baan en een auto. Terwijl ik nog mijn studie aan het afronden was.

Samenwonen

Binnen een jaar trok ik bij Jarno in. Ik vond het heerlijk om me geen zorgen meer te hoeven maken over de financiën. Jarno betaalde alle vaste lasten en ik deed de boodschappen. Ik verdiende immers veel minder dan hij omdat ik alleen een bijbaan had naast mijn studie.

De jaren verstreken en Jarno en ik bleven samen. Ik maakte mijn studie af en begon aan mijn eigen loopbaan. Er kwam meer geld binnen dan voorheen, maar al snel ging ik daar ook naar leven. Ik kocht duurdere kleding, dure schoenen. Ging uit eten en boekte weekendjes weg.

Jarno vond het prima, hij wilde graag de vaste lasten dragen als ik de boodschappen en de “extraatjes” betaalde. Zoals wanneer we uit eten gingen of naar de bioscoop. Ik vertelde hem niet dat ik iedere maand steeds sneller de “nul” zag verschijnen. Ik schaamde me omdat hij zo goed met geld om kan gaan en ik niet. Gelukkig had ik wel zoveel zelfkennis dat ik tegen hem zei dat ik onze rekeningen gescheiden wilde houden, op die manier kon ik in ieder geval niet zijn zuurverdiende geld verbrassen.

Zwanger

Lange tijd ging het goed, ik spaarde niet maar schulden had ik ook niet. Totdat ik zwanger werd van onze dochter. Er ging een wereld voor me open. Zoveel prachtige spullen kun je kopen voor je baby. Om het maar niet de hebben over die lieve babykleertjes. Ik moest van alles het beste, oftewel het duurste, hebben. En gaf zo duizenden euro’s uit aan de babyuitzet. Tegen Jarno zei ik dat ik daarvoor had gespaard, maar niets is minder waar.

In werkelijkheid zette ik mijn limiet om rood te staan aan, en schoof ik die steeds wat hoger. Ook kocht ik veel dingen met een betalingsregeling of koos ik voor achteraf betaling. Onze dochter is nu bijna één en ik heb inmiddels een schuld opgebouwd van ruim vijftienduizend euro. Ik zie geen uitweg meer en weet niet wie ik om hulp moet vragen.

Appeltje voor de dorst

Uiteindelijk zal ik het tegen Jarno moeten vertellen, in de hoop dat hij me eruit kan helpen. Ik weet dat hij een goed appeltje voor de dorst heeft maar ik vind het vreselijk als hij dat daar straks aan moet besteden. Natuurlijk ben ik ook bang voor onze relatie, maar zo langer doorgaan kan ik hem ook niet aandoen.”

Lees ook:

Anoniem: ‘Ik heb mijn kinderen stiekem laten inenten, tegen de wens van hun vader in.’

Anoniem: ‘Ik word niet meer opgewonden van mijn man.’