Had ik maar nooit… ‘Een kraamfeest gegeven’ 

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Aukje. Aukje heeft spijt dat ze een kraamfeest heeft gegeven. 

“Na drie jaar proberen en meerdere keren in het ziekenhuis, werd ik zwanger. Het was een wonder. Na acht weken werd ik enorm misselijk. Ik had goede hoop dat die misselijkheid na een week of veertien wel zou verdwijnen, maar helaas. Dag in dag uit was ik misselijk. Daardoor kon ik amper van mijn zwangerschap genieten. 

Geen babyshower

Door mijn extreme misselijkheid had ik geen zin in een babyshower. Ik wilde niet verrast worden met een feest als ik mij daar toch niet lekker zou voelen. Ik bracht mijn familie en vriendinnen daarvan op de hoogte en gelukkig respecteerden ze mijn wens. In plaats van een babyshower, zou ik zelf zes weken na de bevalling een groot kraamfeest geven. 

Slim idee

Ik vond een kraamfeest een slim idee. Op die manier kon iedereen in één keer de baby zien en konden we daar een leuk feest van maken. Ook mijn man was ermee eens, dat dit de beste oplossing voor ons moest zijn. Dan zouden we ook niet veel kraambezoek hebben.

Organisatie kraamfeest

Omdat we echt een groot feest wilden geven, begon ik met 32 weken zwangerschap het kraamfeest te organiseren. Ik regelde een locatie voor genoeg personen, regelde hapjes en drankjes en natuurlijk kon ook versiering niet ontbreken. Niet alleen organiseerde ik alles, ik betaalde ook al alles vooruit. Op die manier wist ik zeker dat alles goed geregeld was voor de bevalling, zodat ik daarna lekker kon genieten van de baby.

Zware bevalling 

Mijn bevalling was verschrikkelijk. Na 36 uur weeën was er nog geen baby. Wat we ook deden, hij kwam maar niet. Het eindigde in een spoedkeizersnede. Na de bevalling voelde ik me erg slecht. Ik had het idee alsof ik was overreden door een vrachtwagen. 

Voelde me slecht 

Ook na een maand voelde ik me nog slecht. Mijn wond van de keizersnede wilde niet goed helen en raakte zelfs ontstoken. Er kwam allemaal pus uit. Dit deed erg veel pijn, waardoor ik amper kon lopen. Op dat moment streste ik al een beetje, want over twee weken stond het kraamfeest al op de planning. Ik moest er niet aan denken. Cancelen was geen optie, want ik had alles al geregeld en betaald. 

Verkeerde beslissing

Op de dag van het kraamfeest, voelde ik me nog niet goed. Ik probeerde er toch het beste van te maken. Ik kleedde me leuk aan, nam een extra pijnstiller en ik stak onze baby in zijn mooiste pakje. Eenmaal daar wist ik direct dat ik de verkeerde beslissing had genomen. Een kraamfeest met zo’n kleine baby is helemaal geen goed idee. 

Veel te druk

Al onze familieleden en vrienden waren er, waardoor het erg druk was. Te druk. Iedereen kwam de baby bewonderen en het liefst wilde ze hem allemaal ook vasthouden. Na een uur zette ons kind het al op een brullen en was hij ontroostbaar. Wat voelde ik me op dat moment een slechte moeder. Wat we ook deden, hij stopte niet meer met huilen. Hierdoor hebben we geen minuut van het feest kunnen genieten. Na twee uur zijn we naar huis gegaan, terwijl de rest nog bleef. 

Spijt van kraamfeest

Achteraf gezien had ik helemaal geen kraamfeest moeten geven. Het heeft veel geld gekost en een overprikkelde baby en een moeder met veel pijn opgeleverd. Mocht je toch een kraamfeest willen geven, dan is mijn advies om eerst de bevalling af te wachten. Doe het ook zeker niet met zes weken, dan is je baby gewoon nog veel te klein voor al die drukte. Bij een eventuele tweede baby ga ik het heel anders doen, dat weet ik wel.”

Had ik maar nooit… ‘De babyshower van mijn beste vriendin georganiseerd’