Laurien: ‘Die laatste schoolweken vergen veel van de kinderen’

Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Een tip: lees het met een knipoog. Dit keer gaat haar column over de laatste schoolweken voor de zomervakantie.

Het einde van het schooljaar is in zicht. De laatste loodjes, aftellen en verlangen naar de zomervakantie. Ik merk het aan mezelf en aan de kinderen. Die zijn moe, prikkelbaar en toch ook nog vol (extra) energie. Het warme weer zal er vast ook een steentje aan bijdragen. Een pittige periode, die aan de andere kant ook heel erg leuk is.

Op onze school worden, naast de dagelijkse lessen, heel wat evenementen georganiseerd in deze laatste weken. Een sportdag voor de grotere kinderen en een spelletjesdag voor de kleuters. Schoolreisjes vinden plaats in juli en de schoolfotograaf komt ook nog even kiekjes nemen. Er zijn dansvoorstellingen op school waarbij de ouders mogen komen kijken. Daarbovenop worden op de valreep kinderfeestjes georganiseerd voor de kindjes die jarig zijn in de zomervakantie. Plus die van m’n eigen kind, want die was er een beetje bij ingeschoten…

De laatste schoolweken voor de zomervakantie

Al met al een drukke, maar gezellige periode. Het is alleen wel veel, merk ik. Alles wat er nog extra bij komt, denk aan zwemles en sportles, na school spelen met andere kindjes en uitjes in het weekend vergt veel van de kinderen. Soms met buien waarbij de emoties alle kanten op gaan tot gevolg. Op andere momenten vallen ze zomaar in slaap op de bank of vragen ze ‘s avonds zelfs of ze al naar bed mogen. Letterlijk uitputtend, deze dagen. We plannen daarom maar veel rustmomenten in en zorgen voor niet té drukke weekenden. Die bestaan met dit weer vooral uit ijsjes eten en rommelen met water in de tuin.

Ik vind de laatste schoolweken voor de zomer zelf altijd een leuke periode: uitkijken naar de zomervakantie, maar ook nog genoeg leuke dingen op de planning de komende tijd. Het is lekker weer, mensen zijn blij, je stapt zonder jas de deur uit en gaat ‘s avonds nog even wandelen met de kinderen. Naar de ijswinkel, dat dan weer wel. Ook van de voorpret voor de zomer kan ik erg genieten: alvast wat dingen inslaan voor de heenreis, een leuke zwembroek voor de kids in de sale scoren en de omgeving van ons vakantieadres alvast een beetje verkennen in Google Maps. Alleen de realiteit is ook: keihard werken om voor de vakantie alles af te hebben en op vakantie niets te hoeven doen. Om daarna niet meer de bank af te komen ‘s avonds.

Momlife

Daarom kan ik ook echt niet wachten tot deze weken voorbij zijn en de zomervakantie écht begint. Weken waarin we samen zijn met het gezin en verder even helemaal niets. Geen school, geen feestjes, geen sportclubs en zwemlessen, geen afspraken, werk en dingen moeten. Vooral alleen maar relaxen, lanterfanten en aanrommelen. Zo’n zin in. Waarschijnlijk typ ik tegen die tijd een column over hoe pittig is het was om een maand lang op elkaars lip te zitten. Over hoe de kinderen (lees: wij) verlangen naar ritme en regelmaat en over hoe vaak ze elke dag vragen wanneer ze hun klasgenoten weer zien. Of over de momenten dat niet kon wachten om weer aan het werk te gaan. That’s momlife.

Laurien: ‘Mama, zijn we er al? Dat is de meestgestelde vraag die ik achter me in de auto hoor’