Dilemma: ‘Ik wil dat mijn moeder bij de bevalling is, maar mijn man wil dat niet’

Regelmatig krijgen we bij Famme vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Alexa (25) haar dilemma voor: “Ik wil dat mijn moeder bij de bevalling is, maar mijn man wil dat niet. Wat moet ik doen?”

“Ik ben momenteel zeven maanden zwanger van ons eerste kindje. Mijn man en ik zijn hartstikke blij dat het allemaal zo goed gaat. Ik heb heus wel wat kwaaltjes gehad, maar over het algemeen mag ik absoluut niet klagen. Ik weet dat het veel vervelender kan, daarom ben ik ook heel dankbaar dat het bij mij zo goed verloopt.

Beslissingen nemen

Mijn man is de hele zwangerschap hartstikke lief geweest. Als ik moe was, dan deed hij een keertje de boodschappen of kookte hij na werktijd. Ook zijn we het de hele zwangerschap elke keer met elkaar eens als er een beslissing genomen moet worden: wel of niet de NIPT-test doen, wel of niet het geslacht weten en wel of niet dit vertellen aan onze familie?

Tot we nu op het punt zijn dat we steeds meer over de bevalling nadenken. Ik vind de bevalling heel spannend. Mede doordat ik verhalen uit mijn omgeving heb gehoord waar ik echt bang door ben geworden, maar ook omdat ik simpelweg een lage pijngrens heb. Nu kent mijn moeder mijn angsten door en door en weet ze precies hoe ze daar mee om moet gaan.

Moeder bij de bevalling

Ik zou dan ook graag mijn moeder bij de bevalling erbij hebben. Dat zou mij al een heel stuk geruststellen, gewoon het idee dat ze er is. Alleen is mijn man het daar niet mee eens. Hij vindt het heel raar als mijn moeder erbij zou zijn, hij vindt dat er verder niemand aanwezig moet zijn tijdens de bevalling behalve hijzelf.

Nu is mijn man hartstikke lief, maar soms ook gewoon even zo gezegd een lompe boer. Dat vind ik helemaal niet erg, ik heb natuurlijk zelf voor hem gekozen, maar ik ken mezelf en ik weet dat ik tijdens zo’n spannende dag juist iemand erbij wil hebben die het al eens eerder heeft meegemaakt. En dat het niet helpt als mijn man op een moment dat het even teveel wordt iets lomps zegt, omdat hij gewoon simpelweg niet weet wat hij moet doen of zeggen.

Dilemma

En begrijp me niet verkeerd, ik wil niks liever dan mijn man bij de bevalling hebben en dit samen als een team doen. Maar gewoon het idee dat mijn moeder erbij is voor als ik het echt even niet meer trek, lijkt me heel fijn, want wees eerlijk: er is niemand die je zo goed kent als je eigen moeder. Dus wat moet ik doen: naar mijn eigen gevoel luisteren of mijn man zijn zin geven?”

Lieke (31): ‘Ik ga totaal onvoorbereid mijn bevalling in’