Heeft je kind last van driftbuien? 8 redenen waarom dat eigenlijk héél goed is!

Driftbuien: een van de meest uitdagende elementen die de opvoeding van een kind met zich meebrengt. Ik ben zelf niet vies van enig temperament en (daardoor?) mijn kleuter ook niet. Ik weet dat het heel normaal is (‘het zou pas raar zijn als hij niet af en toe driftig zou zijn’) en dat bijna elke ouder ermee te maken heeft (en het net zo pittig vindt).

Toch kan ik niet anders dan flink balen van de driftbuien die meneer bij vlagen tentoonspreidt. En ja, eerlijk is eerlijk, op dat soort momenten voel ik me ook eigenlijk stelselmatig een falende (lees: slechte) moeder.

Onderzoek wijst uit: driftbuien zijn op zijn tijd alleen maar positief!

Totdat ik een tijd geleden een fijn stukje tekst las op de Amerikaanse site Parents.com. Die stelt namelijk dat driftbuien heel erg goed zijn voor de emotionele ontwikkeling en gezondheid van je kinderen.

1. Eruit gooien is beter dan dat het erin blijft zitten

Tranen bevatten het stresshormoon cortisol. Als we huilen, druipen we dus letterlijk de stress uit ons lijf. Van huilen neemt bovendien onze bloeddruk af én we worden er emotioneel sterker van. Dat klinkt misschien raar als je het zo leest, maar het is inderdaad een gegeven dat je je vaak minder boos, opgelucht en dus ‘beter’ voelt na een huilbui. Dat geldt precies zo voor kinderen na een driftbui – ze voelen zich na afloop beter. Daarom is het ook zo belangrijk ze niet tijdens de bui te onderbreken of proberen te stoppen, maar ze vooral te laten uitrazen en –huilen, zodat alles er ook echt uit komt.

2. Het brein is weer ‘leeg’ en ‘leerbaar’ na een driftbui

Je kind is druk aan het lego-en, maar krijgt een stukje niet los (of juist niet vast). Na een paar keer verwoed proberen zonder succes, resulteert dit in een driftbui. Klinkt herkenbaar? Dan zul je vast ook herkennen dat het in veel gevallen zo is dat een kind na de driftbui, gekalmeerd en wel, het vaak ineens wél lukt om dat verdomde stukje los of vast te krijgen. Dat komt omdat het brein na een tantrum weer een leeg en ontspannen brein heeft: en alleen dat brein kan logisch nadenken, zich concentreren en (daardoor) zichzelf nieuwe dingen aanleren.

3. Kinderen slapen vaak beter na een driftbui

In lijn van #1: een kind dat emoties binnenhoudt, loopt vaker de kans deze inwendig op te borrelen. In praktijk komen die opgehoopte emoties vaak naar boven wanneer het brein ontspannen is – wanneer een kind slaapt dus. Net als volwassenen kunnen kinderen door dit soort emoties die nog verwerkt moeten worden onrustig slapen of zelfs (regelmatig) ‘s nachts wakker worden.

4. ‘Nee’ zeggen is heel goed

Het zal niemand verbazen dat de aanleiding voor een driftbui vaak te maken heeft met een moeder of vader die het magische woord ‘nee’ gebruikt heeft. Waar dat voor kinderen vaak het startschot voor de onvrede betekent, is grenzen afbakenen een onmisbaar onderdeel van een succesvolle opvoeding. Hoewel het soms aantrekkelijk lijkt om ter voorkoming van de driftige ellende dan toch maar ja te zeggen, het advies luidt: Doe. Het. Niet. Later ben je jezelf dankbaar, en je kind ooit ook (maar verwacht verder niet per se een bedankje daarvoor).

5. Driftbuien zijn eigenlijk een compliment

Ja, dat staat er echt en nee, ik vind het ook niet heel lekker in het gehoor liggen. Maar volgens wetenschappers is het in feite een groot compliment dat je kind niet bang is om zijn of haar gevoelens aan je te tonen, en zich helemaal te laten gaan. Nou, euh, bedankt dan maar.

6. Een driftbui brengt je dichter bij elkaar

Waar een driftig kind alles doet om je bij hem of haar weg te duwen en uit alles laat merken dat jij van alle mensen op de wereld op dat moment de minst favoriete bent, na afloop van de bui (wederom: niet onderbreken!) zal je zien wat er gebeurt als je niet al teveel zegt, maar simpelweg vlakbij hem of haar op de grond gaat zitten met je armen wijdopen. De overgave en knuffel(s) die daarop volgen zijn heerlijk en brengt jullie bovendien weer een stapje dichterbij elkaar.

7. Hoezee voor driftbuien die thuis oplaaien (in plaats van in een openbare ruimte)

Helaas vallen ze niet te plannen en geldt er ook geen wettelijk maximum voor het aantal toegestane driftbuien per dag, maar feit is dat je een huiselijke tantrum ook op die manier kunt bekijken – zo van: ‘fijn, die hoef ik zometeen op de speeltuin niet meer te hebben’. Opmerkelijk gegeven: onderzoek stelt dat kinderen er eerder voor kiezen om thuis te ‘ontploffen’ dan buitenshuis, omdat ze daar het idee hebben dat we thuis meer tijd en gelegenheid hebben om naar ze te luisteren.

8. Eigenlijk zouden we allemaal af en toe even moeten ontploffen

Geef het maar toe: zou je zelf niet ook af en toe net zo ongenuanceerd kwaad willen worden als die peuter die daar zo enorm tekeer staat te gaan? Feit is dat mensen naarmate ze ouder worden, veel minder huilen en schreeuwen. Deels omdat we ouder worden en beter leren met onze emoties om te gaan, maar ook omdat we denken dat het niet ‘gepast’ is in de samenleving om je als volwassene compleet te laten gaan. Zonde eigenlijk, om al bovenstaande redenen.

Meer lezen over driftbuien bij kinderen?

• Zo blijf je rustig tijdens dagen vol woedeaanvallen van je kind
• 6 Montessori-vragen om jezelf te vragen als kinderen ongewenst gedrag vertonen
• Kan jouw kind echt niet tegen zijn verlies? Zo leer je je zoon of dochter ermee omgaan

parents.com