Dit zijn de echte redenen waarom we mensen knap vinden

Soms zie je iemand lopen die zó knap is, dat je er naar wil blijven kijken. Al bedenkend hoe onze Lieve Heer dat ooit voor elkaar gekregen heeft. Vaak lijken die mensen het állemaal te hebben, van boven tot beneden. Uit nieuw onderzoek blijkt dat dat ook vaak echt het geval is.

Knap

Mooie ogen, een strakke kaaklijn, haren die nooit een slechte dag lijken te hebben… Om nijdig van te worden soms, deze te knappe mensen. Omdat onderzoekers zich lange tijd hebben afgevraagd hoe het komt dat sommige mensen over het algemeen worden bestempeld als ‘knap’, besloten ze een onderzoek te starten. Agata Groyeka van de universiteit van Wroclaw (Polen) zocht het uit.

Schoonheid

Het onderzoek is erop gericht om te achterhalen hoe mensen beoordelen of ze iemand knap vinden en waar zij dan precies naar kijken tijdens het vaststellen van zo’n conclusie. Zij onderzocht samen met een stel andere onderzoekers verschillende onderzoeken uit de afgelopen dertig jaar, naar schoonheid en interpretatie.

LEES OOK: Zo ziet schoonheid eruit door de ogen van jonge meisjes

Dezelfde genen

Volgens Agata is het opvallend dat we knapheid niet alleen met onze ogen waarnemen, maar ook met onze neus. Als iemand lekker ruikt, vinden we diegene vaak direct een stuk knapper dan wanneer iemand niet lekker ruikt of helemaal nergens naar ruikt. Verder zegt Agata dat we ons vaak aangetrokken voelen tot mensen die ongeveer dezelfde genen als wij zelf hebben.

Het totale pakket

Vrouwen vinden vooral mannelijke mannen (baard, spieren, lang, zichtbare kaaklijn, zware stem) knap, en mannen vinden vrouwelijke vrouwen (lief gezicht, smal voorkomen, zachte stem) over het algemeen het knapst.

Volgens Agata komt er een ding steeds naar voren: knapheid zit ‘m in het totale pakket. Heeft iemand mooie ogen, dan is de kans groot dat je het hele gezicht van die persoon meteen prachtig vindt. Dat geldt voor zowel mannen die naar mannen kijken, als voor vrouwen die naar vrouwen kijken.

Bizar! Dit is hoe het schoonheidsideaal de afgelopen 100 jaar is veranderd

Frontiers in Psychology