Laurien: ‘Toen ging het brandalarm af om 04.00 uur ‘s nachts’

Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Een tip: lees het met een knipoog. Dit keer gaat haar column over het huishouden en gezin in je eentje runnen.

“Al anderhalve week sta ik er alleen voor. De man vond het namelijk een goed idee om na onze zomervakantie een paar dagen te werken en dan voor ruim een week naar Italie te vertrekken met vrienden. Voor nog een vakantie. Een soort toetje na de zomervakantie met het gezin.

Gezin in je eentje runnen

Hij gaat met deze groep wel vaker een weekend weg. Daar sparen ze dan elke maand een bedrag voor, maar door corona gingen die weekendjes twee jaar lang niet door. Het sparen wel, dus met een flink bedrag op zak, boekten ze een trip door Italië. Mij alleen achterlatend met de kinderen in de tweede week van het nieuwe schooljaar. Top timing!

Als iemand met wie je samen het gezin runt dan opeens weg is, merk je natuurlijk pas echt wat je mist. Niet dat ik het nooit alleen doe, want met de wisseldiensten van de man ben ik regelmatig avonden, nachten of ochtenden alleen met de kinderen. Dat zijn we dus wel gewend, maar opeens alles alleen moeten doen voor ruim een week is wel even andere koek.

Koken is echt geen hobby van me

De dagen verliepen op zich prima, maar wel met een gestructureerde planning van mijn kant. Zo heb ik per dag bedacht wat we zouden gaan eten en Appie aan huis laten komen: je moet het jezelf wel zo gemakkelijk mogelijk maken nietwaar? Bovendien is koken niet mijn hobby, dus ik ben heel blij als ik dat niet meer elke avond hoef te doen wanneer de man weer terug is.

Toen ging het brandalarm af om vier uur ‘s nachts

Dan moet je dus ook nog alles alleen opruimen én dan start alweer het hele bedritueel met de kids… Gelukkig ging dat ook redelijk gestructureerd en verliepen de nachten ook oké. Al ging een keer het brandalarm af om vier uur ‘s nachts en zat ik met een lichte hartverzakking rechtop in bed. Het hele huis wakker natuurlijk… Bleek vals alarm te zijn en slechts de batterij die vervangen moest worden.

Nadat de schrik weggeëbd was, kroop iedereen bij mij in bed (het was nog niet heet genoeg met die hittegolf) en vielen we gelukkig nog even in slaap. Later in de week werd mijn jongste ziek en dat is ook niet echt bevordelijk voor een goede nachtrust… Dan nog die wekker die elke dag al om 6.45 uur gaat, zodat ik genoeg tijd heb om de kinderen en mezelf op tijd klaar te maken. Zo kom je in ieder geval wel snel weer in het ritme na de zomer…

De vergeten handdoek werd me vergeven

Verwijderd: Met een bezem in de aanslag liepen we (tot nu toe) elke dag op tijd de deur uit. De bezem voor de bizarre hoeveelheid spinnen in de tuin die ik niet in m’n haar wil krijgen. Wonder boven wonder kreeg ik het ook nog voor elkaar om elke dag met een volle batterij in de bakfiets naar school te fietsen. Dat is wel eens anders… De kinderen kwamen elke dag op tijd en ik vergat geen enkele gymtas. Wel een handdoek in de gymtas, maar dat werd me vergeven.

Diep respect voor alleenstaande ouders die het gezin in hun eentje runnen

Na een week van wekkers, school runs, werken, kinderen ophalen, koken, opruimen, bed rituelen en nog meer werken, vloog de 1,5 week eigenlijk wel om. We gingen allemaal goed op de structuur, maar ik vond het echt niet leuk om alles alleen te moeten doen. Ik heb ook echt een diep respect voor alle ouders die hun gezin alleen runnen. Complimenten voor jullie.

Morgenavond zijn de negen dagen voorbij en gaan we weer naar iets minder structuur en meer go with the flow. Oh ja en dit weekend? Doe ik even helemaal niks.”

Laurien: ‘Wat is dat toch met ritme en structuur, waarom heeft iedereen daar zin in?’

Onderwerpen

• Uitgelicht