Had ik maar nooit… ‘Zo hysterisch gedaan over mijn kinderwens’ 

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Lonneke (29). Lonneke heeft spijt dat zij zo hysterisch heeft gedaan over haar kinderwens.

“Op mijn 21ste kreeg ik een relatie met Ruud, de hunk uit ons dorp. Hij was vijf jaar ouder, ontzettend knap en ook nog eens lief. Ik vond hem al jaren leuk en was dan ook erg blij, dat het wederzijds was. Na drie jaar kreeg ik rammelende eierstokken. Dit kwam vooral doordat een vriendin van mij net een baby had gekregen. Dat wilde ik ook.

Nog even wachten

Ik vertelde aan Ruud dat ik graag een kind wilde en hij vertelde dat hij dat ook wilde, maar nu nog niet. Hij wilde nog een jaar of twee genieten van zijn vrijheid. Ik snapte hem en besloot mijn kinderwens nog even uit te stellen. Toch lukte dit mij niet echt. Elke keer als ik mijn vriendin met haar baby zag, werd ik onrustig.

Alvast oefenen

Ruud had dat door en zei dat hij het goed vond om alvast te oefenen. Mocht ik zwanger worden, dan zou dat helemaal oké zijn. Ik stopte met de anticonceptie en was vanaf dat moment nergens anders meer mee bezig, dan met mijn kinderwens. Ik besloot het niet tegen Ruud te zetten, want ik wilde hem niet afschrikken.

Na een jaar nog niet zwanger

Ik baalde enorm toen ik na een jaar nog niet zwanger was. Het liefst sleurde ik Ruud aan zijn haren mee naar de dokter, om uit te zoeken of en wat er mis kon zijn met ons. Ik wist dat Ruud daar helemaal geen zin in had, dus besloot ik eerst zelf dingen te proberen. Ik kocht meerdere dozen met ovulatietesten, wilde alleen nog maar op bepaalde momenten vrijen, want ik had gelezen dat de kwaliteit van zijn zaad dan beter was. Ook hield ik mijn benen minuten lang omhoog na de daad.

Hysterisch over kinderwens

Ruud liet meerdere keren doorschemeren dat ik niet zo hysterisch over mijn kinderwens moest doen. Als het onze tijd was, dan zou het heus wel gebeuren. Ik hoorde het aan, maar ik dacht er natuurlijk heel anders over. Ik wilde zwanger worden en wel nu. Maandenlang deed ik er alles aan om zwanger te worden, maar keer op keer werd ik gewoon weer ongesteld.

Mijn maatje kwijt

Op een dag vertelde Ruud dat hij het niet meer zag zitten. Voor zijn gevoel was hij zijn vriendin, zijn grootste maatje, kwijtgeraakt. Ik beloofde om minder hysterisch over mijn kinderwens te doen, maar voor hem was het al te laat. Hij voelde het niet meer. Hij pakte zijn spullen en hij was weg. Gebroken bleef ik achter. Mijn grote liefde had mij verlaten. Weken of misschien wel maanden, had ik goede hoop dat het nog goed zou komen, tot ik via een vriendin hoorde dat Ruud een nieuwe liefde had gevonden. Op dat moment brak ik weer.

Spijt van mijn gedrag

Ik kan niets anders dan spijt hebben van mijn gedrag. Waarom moest ik zo hysterisch doen over mijn kinderwens? Als ik het had losgelaten, dan was ik nu nog met mijn grote liefde Ruud en had ik vast al een baby met hem gekregen. Nu heb ik niets. Geen Ruud, geen relatie en geen baby. En Ruud? Ik hoorde via mijn vriendin dat hij nog steeds dolgelukkig is met zijn vriendin en dat ze binnenkort aan kinderen beginnen. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan.”

Lonneke (32): ‘Drie jaar na mijn bevalling heb ik nog last van mijn ruptuur’ 

Onderwerpen

• Had ik maar nooit