Had ik maar nooit… Bij mijn sollicitatie gelogen over mijn zwangerschap 

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Irene (30). Irene heeft spijt dat ze bij haar sollicitatie heeft gelogen over haar zwangerschap.

“Wat was ik blij met mijn zwangerschap. Na twee jaar lang proberen, was het eindelijk raak. Omdat ik erg misselijk was, zat er niets anders op dan het snel te delen met mijn manager en werkgever. Ze leken blij te zijn, maar toen mijn tijdelijke contract met drie maanden zwangerschap niet werd verlengd, wist ik dat het aan mijn zwangerschap lag. Zeker toen ze met allemaal onzinnige argumenten kwamen.

Bij sollicitatie gelogen over zwangerschap

Natuurlijk had ik geen zin om tijdens mijn zwangerschap opnieuw te solliciteren, maar ik kon niet anders. Ik moest wel, want de rekeningen moesten worden betaald. Na een maand, ik was toen ruim vier maanden zwanger, kwam er een droomvacature voorbij. Zo’n baan had ik altijd al gewild. Ik solliciteerde en werd tot mijn grote vreugde uitgenodigd voor een gesprek. Het klikte direct. Over mijn zwangerschap besloot ik tijdens het gesprek niets te zeggen. Ik was veel te bang dat ik daardoor niet aangenomen zou worden. Ook bij een tweede gesprek had ik er met geen woord over gesproken.

Aan de slag

Ik was ontzettend blij dat ik de baan kreeg en bij zo’n tof bedrijf aan de slag mocht. Toch hing er ook een donkere wolk boven de start van mijn nieuwe baan. Ik was vijf maanden zwanger en mijn buik werd in mijn ogen steeds meer zichtbaar. Toch besloot ik uit angst nog niets te zeggen. Ik wilde eerst laten zien hoe goed ik was in mijn werk, dus ik pakte alles aan. Ik werkte hard, ik startte eerder en eindigde later. Alles om maar te laten zien dat ik een goede en gemotiveerde werknemer was. De manager vertelde na twee weken al dat ze erg blij met mij waren.

Met de billen bloot

Na drie weken had ik al diverse complimenten ontvangen. Ik besloot op dat moment met de billen bloot te gaan. Ik vertelde dat ik bijna zes maanden zwanger was en zag aan de manager dat hij schrok. Hij moest het intern bespreken, maar blij was hij niet, zei hij al direct. Ook vond hij het jammer dat ik bij mijn sollicitatie geen woord had gesproken over zoiets belangrijks. Ik kon niet anders dan beamen dat ik het anders had aan moeten pakken, maar vertelde ook over mijn angst om niet aangenomen te worden. Het was immers mijn droombaan.

Ontslagen in proefmaand

Uiteindelijk heeft het bedrijf mij nog vijf dagen door laten werken, voordat ik te horen kreeg dat ik niet goed had gefunctioneerd in mijn proefmaand. Ik wist direct waaraan het lag en dat was niet aan mijn functioneren. Ze wilde gewoon niet iemand in hun team die al na een paar weken met zwangerschapsverlof zou gaan. Ik kon niets anders dan me erbij neerleggen.

Spijt van aanpak

Inmiddels ben ik vier maanden moeder van een zoon, waarmee ik dolgelukkig ben. Toch heb ik veel spijt van mijn aanpak. Ik heb spijt dat ik tijdens mijn sollicitatie heb gelogen over mijn zwangerschap. Het was beter geweest om er direct open over te zijn, misschien was ik dan toch wel aangenomen. Sinds een maand ben ik weer aan het solliciteren en ik hoop dat ik snel weer een leuke baan ga vinden.”

Had ik maar nooit… ‘Mijn baby te vroeg gepureerde hapjes gegeven’

Onderwerpen

• Had ik maar nooit