Miriam (36): ‘Ik ga niet naar de kindvrije bruiloft van mijn broer’

Miriam (36) en haar boer zijn erg close. Toch maakt Miriam een pijnlijke keuze. Ze besluit namelijk niet naar zijn bruiloft te gaan. De reden daarvoor is volgens Miriam heel duidelijk: “Op zijn bruiloft zijn geen kinderen welkom.”

Mijn broer heeft geen kinderwens en iedereen die hem goed kent weet dat die keuze nooit zal veranderen. Hij vindt kinderen niet leuk en ziet zichzelf niet als vader. Ik vind het stiekem jammer, omdat ik graag tante had willen worden. Toch heb ik zijn keuzes altijd gerespecteerd.

Dat respect lijkt alleen niet wederzijds. Op het moment dat ik mijn zwangerschap aankondigde, reageerde hij heel sceptisch. Hij zei dat ons leven voorbij was en dat wij niet moesten verwachten dat we ooit nog gingen slapen. ‘Ik snap niet wat jullie jezelf aan doen’, was iets dat hij regelmatig zei.

Hoewel zijn houding erg pijnlijk was, heb ik het uiteindelijk kunnen loslaten. Ik had gelukkig veel lieve vrienden om mij heen die wél heel blij waren voor mij en mijn partner.

Kindvrije bruiloft

Onze dochter is nu inmiddels een jaar oud en huilt nog veel. Ze heeft enorm veel last gehad van reflux en huilt vaak uren achter elkaar.

Dit heeft iedereen in mijn omgeving natuurlijk meegekregen. Ook mijn broer wist van de huilbuien af. Hij vond het zielig voor zijn nichtje, maar hij gaf heel duidelijk aan dat hij niet kon helpen. Mijn broer werd namelijk gek van het geluid van het huilen en kon er niet mee omgaan.

Vorige maand ontving ik de uitnodiging van mijn broers bruiloft. Ik was door het dolle heen en heb de uitnodiging heel snel bekeken en hem meteen opgebeld om te feliciteren. Tijdens dat telefoongesprek leek mijn broer een tikkeltje nerveus.

‘Ik ga me niet aanpassen’

Uiteindelijk vroeg hij of ik de uitnodiging goed gelezen had. Op dat moment scande ik de kaart nogmaals en zag dat er duidelijk op stond dat kinderen niet welkom waren.

Voor hem een duidelijke keus. ‘Ik houd niet van kinderen, en dit is onze dag. Wij moeten ons altijd aanpassen aan vrienden en familie. Deze dag is voor ons en nu kunnen andere mensen zich aan ons aanpassen.’

Ik was hier even stil van en ben er niet meteen op in gegaan. Later heb ik er goed over na gedacht. Ik vind het een heel moeilijke beslissing, maar mijn gezin en ik zijn één. Of wij komen met z’n allen, of we komen niet. Het klinkt hard, maar zo simpel is het wel.

Daarbij heeft mijn broer zich helemaal niet aangepast aan onze dochter. Hij kwam simpelweg niet op bezoek. Dus ik weet niet waarom ik mezelf wél zou moeten aanpassen aan hem. It’s give and take in mijn opinie.”

Lieve Lies: ‘Ben jij al geconfronteerd met kindvrije horeca?’