Jolijn (31): ‘Ik was net zwanger toen de uitslag van mijn uitstrijkje niet goed bleek te zijn’

Zwanger zijn en tegelijkertijd een afwijkende uitslag krijgen van je uitstrijkje. Het overkwam Jolijn. ‘Een week na de positieve zwangerschapstest ik het telefoontje dat de uitslag van het uitstrijkje niet goed was’, vertelt ze aan Famme.

”Het standaard oproepje voor een uitstrijkje krijgen alle vrouwen op hun 30e. Ik dacht ook laat ik het maar zo snel mogelijk doen, dan ben ik er weer vanaf.

Uitstrijkje en zwanger

Een week of twee na het uitstrijkje kwam ik erachter dat ik zwanger was. We besloten het nog even voor ons te houden tot we een eerste echo achter de rug hadden. Echter kreeg ik een week na de positieve zwangerschapstest het telefoontje dat de uitslag van het uitstrijkje niet goed was. Tijdens mijn werk was ik al zes keer gebeld, maar ik kon niet opnemen. Toen ik naar de gang liep, belden ze opnieuw.

Ze vertelde dat het niet goed was en dat ik de volgende dag naar het ziekenhuis moest voor een vervolgonderzoek. Met moeite heb ik mijn werk afgemaakt en ben zo snel als het kon weggegaan. Al lopend naar het station heb ik gebeld met mijn man en daarna mijn moeder. Vooral dat laatste gesprek was best heftig omdat het nieuws zo dubbel was: vertellen dat ik zwanger ben én vertellen over de uitslag van het uitstrijkje. We hadden het vertellen van de zwangerschap heel anders voor ons gezien.

Ingreep

In het ziekenhuis hebben ze biopten afgenomen. Na aanleiding daarvan is besloten dat een ingreep noodzakelijk is. Met zeven weken zwangerschap heb ik een lisexcisie gehad. Dit is een poliklinische ingreep waarbij ze met een ijzerdraadje een stukje van de baarmoedermond afhalen. Dat werd onderzocht in het laboratorium. Door deze ingreep was de kans op een vroeggeboorte een paar procent hoger. Dat vond ik best spannend.

Bij veel vrouwen is de kous met deze ingreep af, maar helaas bij mij niet. Besloten werd dat er nu direct niets hoefde te gebeuren, maar dat alle focus zou liggen op de zwangerschap. Na de zwangerschap zou verder ingrijpen wel nodig zijn.

De zwangerschap verliep verder gelukkig vlekkeloos. Ik heb tot het einde toe kunnen sporten en hardlopen. Het was fijn om zo actief te kunnen blijven. Op het slechte uitstrijkje en de nasleep daarvan na, heb ik eigenlijk een perfecte zwangerschap gehad. Ik ben erg blij dat ik verder geen complicaties heb gehad, omdat het natuurlijk al erg heftig genoeg was. Het slechte uitstrijkje maakte de zwangerschap voor mij wel extra beladen en spannend. Mijn eigen gezondheid is natuurlijk het belangrijkste, maar elke echo was weer spannend.

Bevalling en operatie

Uiteindelijk ben ik spontaan bevallen met 38 weken en 5 dagen. Zelf had ik mij ingesteld om over de 40 weken heen te gaan, dus dit voelde eerder dan verwacht. Gelukkig is het geen vroeggeboorte geworden, maar ik weet natuurlijk niet hoe het zou zijn geweest zonder ingreep.

Met de artsen in het ziekenhuis was al besproken dat een vervolg ingreep noodzakelijk zou zijn na de zwangerschap. Uiteindelijk ben ik zes weken na mijn bevalling geopereerd. Ik heb een conisatie gehad. Daarbij halen ze nog een extra stuk van de baarmoedermond af. De artsen vonden deze operatie noodzakelijk, omdat ze bij het weggehaalde deel van de lisexcisie niet konden vaststellen of alle slechte cellen weg waren. Een nadeel hierbij is wel dat de kans op een vroeggeboorte in een volgende zwangerschap iets hoger ligt.

Ondanks de spanning viel de operatie gelukkig erg mee. Ik kreeg verdoving middels een ruggenprik. Daarna volgde weer een spannende tijd waarin ik moest afwachten. Gelukkig bleek de uitslag goed. Een half jaar na de operatie werd ik weer opgeroepen voor een uitstrijkje. De uitslag kon niet beter: PAP 1 en geen HPV aangetroffen. Over anderhalf jaar moet ik weer voor een uitstrijkje.

Ik heb de gehele periode als erg hectisch en heftig ervaren. De komende jaren zal ik nog wel extra in de gaten gehouden worden en over een aantal jaar mag ik weer mee in het reguliere bevolkingsonderzoek. De wens voor een tweede kindje is er wel in de toekomst, maar nu nog niet. Een volgende zwangerschap zal sowieso weer medisch worden en de kans op een vroeggeboorte is dus ook hoger. Dit zal het best spannend maken als het eenmaal zo ver is.

Belang van een uitstrijkje

Inmiddels weten best veel mensen van mijn verhaal en ik maak er ook geen geheim van. Soms schrik ik ervan hoeveel vrouwen op hun 30e nog geen uitstrijkje hebben laten maken, omdat ze bang zijn of geen zin hebben. Ik wil niet weten hoe het was afgelopen als ik het uitstrijkje niet had laten maken. Nu hoor ik wel eens dat mensen naar aanleiding van mijn verhaal het wel laten doen en dat laat mij weer inzien hoe belangrijk het is om mijn verhaal te delen.”

Waar word je op getest als je een uitstrijkje krijgt?