Hoe begint een miskraam? Deze dingen wil je weten

Eén op de tien zwangerschappen eindigt in een miskraam in de eerste twaalf tot veertien weken. Dat is een toevallig en willekeurig proces waar je helaas niets aan kunt doen. Hoe weet je dat een miskraam begint?

Vaginaal bloed verlies en buikpijn, het zijn twee duidelijke tekenen van een miskraam. Maar hoe een miskraam begint en verloopt, dat hangt van de duur van de zwangerschap af.

Hoe begint een miskraam?

Een miskraam is het verlies van een niet-levensvatbaar embryo. Bijna altijd is de oorzaak van een miskraam niet erfelijk, maar gaat het om een aanlegstoornis. Dan is er bij de bevruchting iets misgegaan met de celdeling en is er sprake van een chromosoomafwijking. Door deze stoornis in de aanleg groeit het vruchtje niet verder en wordt het afgestoten.

Afstotingsproces

Je baarmoeder stoot dan al het zwangerschapsweefsel – samen met het vruchtje en de vruchtzak – af. Dat verklaart het bloedverlies en de eventuele buikkrampen. Dat proces van afstoting kan even duren. In sommige gevallen begint een miskraam met wat licht bloedverlies dat na enkele dagen meer wordt. In andere gevallen komt de miskraam in één keer op gang. Het bloedverlies kan enkele uren duren, waarbij je weefselresten en bloedstolsels kunt verliezen. Wil dit zeggen dat je het vruchtje kunt zien? Nee hoor. Vaak is het vruchtje al enige tijd gestopt met groeien en is het dus heel klein.

Menstruatiepijn

Het bloedverlies kan gepaard gaan met krampen die je kunt vergelijken met hevige menstruatiepijn. Ben je langer zwanger, bijvoorbeeld twaalf weken, dan heb je meer bloedverlies en waarschijnlijk ook meer buikkrampen. Vervolgens kun je het verloop van een miskraam vergelijken met een menstruatie: het bloedverlies kan nog een week duren en neemt steeds verder af.

Wat kun je doen?

Helaas kun je een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. In het geval van krampende pijn kun je een pijnstiller, bij voorkeur een paracetamol of ibuprofen, nemen. Ook kan het helpen om een warme kruik op je buik of onderrug te leggen. Heb je de mogelijkheid tot het nemen van een warm bad? Ook dat kan helpen om de pijn te verlichten.

In sommige gevallen is er sprake van een miskraam zonder bloedverlies. Dan kom je tijdens een echografie erachter dat er sprake is van een miskraam. Op de echo kan bijvoorbeeld te zien zijn dat het embryo, of het vruchtje, zich niet (goed) ontwikkelt. Of er is alleen een dooierzak te zien waarin geen vruchtje meer groeit. Ook kan het zijn dat er geen hartactiviteit wordt gezien. Je kunt dan samen met de verloskundige de vervolgstappen bespreken, zoals natuurlijk proces, medicijnen of curretage. Daarover kun je hier meer lezen.

Kans op een miskraam

Een miskraam komt voor bij een op de tien vrouwen, dat neerkomt op 25.000 vrouwen per jaar. Naar mate vrouwen ouder worden, neemt ook de kans op een miskraam toe. Hieronder zie je een overzicht van de kans op een miskraam per leeftijd:

35 jaar en jonger: 1 op de 10 vrouwen krijgt een miskraam
Tussen 36 en 40 jaar: 2 op de 10 vrouwen
Tussen 40 en 45 jaar: 3 op de 10 vrouwen
Ouder dan 45 jaar: 5 op de 10 vrouwen

In dit overzicht kun je zien hoe groot de kans op een miskraam per week is.

Disclaimer: Wij zijn een informatief platform en onze redacteuren hebben geen medische achtergrond. Ondanks dat wij schrijven over gezondheidsklachten en aandoeningen (gebaseerd op wetenschappelijke bronnen), kunnen wij geen adviezen geven met betrekking tot de gezondheid van onze lezers. Dus heb je vragen over je eigen gezondheid of die van je kind? Raadpleeg dan altijd de huisarts.

Vroege miskraam of ongesteld: hoe merk je het verschil?