Een miskraam zonder bloedverlies, wat merk je dan?

Een van de eerste duidelijke tekenen van een miskraam is vaginaal bloedverlies. Maar bloedverlies alleen hoeft lang niet altijd te betekenen dat de zwangerschap zal eindigen in een miskraam. En een miskraam kan ook voorkomen zonder bloedverlies. In het geval van dat laatste, hoe kom je er dan achter dat je een miskraam hebt gehad?

Bloedverlies tijdens een zwangerschap is altijd even schrikken. Het kan immers een teken van innesteling van de vrucht in de baarmoeder zijn – niets aan de hand dus, maar het kan ook een teken van een miskraam zijn.

Bloedverlies en buikpijn

Naast bloedverlies gaat een miskraam vaak gepaard met buikpijn. De intensiteit van de pijn hangt meestal samen met de duur van de zwangerschap. Zo kan het voelen als lichte of hevige menstruatiepijn, maar kan de pijn ook wat weg hebben van weeën. Bloedverlies en buikpijn, twee duidelijke signalen.

Miskraam zonder bloedverlies

Maar een zwangerschap kan soms ook stoppen zonder dat je het merkt. Dan kom je tijdens een echografie erachter dat er sprake is van een miskraam. Op de echo kan bijvoorbeeld te zien zijn dat het embryo, of het vruchtje, zich niet (goed) ontwikkelt. Of er is alleen een dooierzak te zien waarin geen vruchtje meer groeit. Ook kan het zijn dat er geen hartactiviteit wordt gezien. Dat terwijl het hartje gezien de zwangerschapsduur wel had moeten kloppen. Meestal kan een echo vanaf zeven weken constateren of een zwangerschap vitaal is of niet goed is.

Keuzeopties

Wanneer een miskraam via een echo wordt vastgesteld en er dus (nog) geen sprake is van bloedverlies, kun je samen met je verloskundige de vervolgstappen bespreken.

Natuurlijk proces

In de meeste gevallen zal je lichaam vroeger of later detecteren dat je kindje niet meer leeft, en zal het uitdrijvingsproces opgestart worden. Soms duurt dit een paar dagen, soms meerdere weken.

Maar het kan ook zijn dat je daar niet op wilt wachten. Het idee om een overleden foetus met je mee te dragen, dat is nog al wat. Al kan het ook zijn dat je deze overbruggingsperiode juist fijn vindt, omdat je op deze manier rustig afscheid kunt nemen. Dat is voor elke vrouw anders.

Medicatie

Het natuurlijke proces kun je ook stimuleren door medicatie te nemen die het proces versnellen. Dit zijn vaak tabletjes, voorgeschreven door een arts, die je vaginaal moet inbrengen. Hierdoor trekt de baarmoederspier zich samen, waardoor er weeën ontstaan. Deze weeën zullen zorgen voor de uitdrijving.

Curretage

In overleg met je arts kun je ook kiezen voor een curretage. Dit is een kleine operatie waarbij de gynaecoloog de baarmoeder via de vagina met een slangetje leegzuigt of met een curette (een soort lepeltje) schoonmaakt. Je ondergaat dan een korte narcose, want de behandeling duurt niet lang dan een kwartier.

Kans op een miskraam

Wanneer is er eigenlijk sprake van een miskraam? Als je je baby tijdens de eerste zestien weken van de zwangerschap verliest, dan noemen we dat een miskraam. Overlijdt de baby na zestien weken in de baarmoeder of tijdens de bevalling, dan noemen we dat een doodgeboorte. Een miskraam komt voor bij een op de tien vrouwen. Naar mate vrouwen ouder worden, neemt ook de kans op een miskraam toe. Hieronder zie je een overzicht van de kans op een miskraam per leeftijd:

• 35 jaar en jonger: 1 op de 10 vrouwen krijgt een miskraam
• Tussen 36 en 40 jaar: 2 op de 10 vrouwen
• Tussen 40 en 45 jaar: 3 op de 10 vrouwen
• Ouder dan 45 jaar: 5 op de 10 vrouwen

Deel 1 van Linda (39): ‘Zoveel miskramen, dat was niet normaal’, zei de arts tegen ons