veraguldemeester Persoonlijk 9 mei 2024, 11:03

Leestijd: 3 minuten

Molly en haar vriend ruziën wat af over de babynaam: ‘Ik wil mijn zin’ 

Molly is inmiddels acht maanden zwanger, maar nog steeds zijn haar vriend en zij het nog niet eens over de babynaam. Dag in, dag uit hebben ze er ruzie over. “Waarom kan hij niet eens naar mij luisteren en mij snappen?”

“Govert en ik zijn al vier jaar samen. De laatste twee jaar wonen we ook samen. Het ging altijd goed en we waren altijd blij, tot ik zwanger werd. Het was onze grote droom om een gezinnetje te starten en we waren dan ook maar wat blij toen ik na vier maanden een positieve zwangerschapstest in mijn handen had. 

Goede afleiding

Ik was vanaf week zeven erg misselijk en daardoor had ik het erg zwaar. Gelukkig kreeg ik van mijn familieleden allemaal boeken over het aanstaande moederschap, waardoor ik wat afleiding kreeg. Ook zat er een boek bij met kindernamen. Als ik een meisje zou krijgen, dan wist ik al welke naam ik de baby wilde geven, maar voor een jongetje vond ik het een stuk moeilijker. 

Alles goed bij echo

Ik was voor de twintig weken echo ontzettend zenuwachtig. Gelukkig kregen we al snel te horen dat alles goed was en ook was het geslacht te zien. Wij wilden graag weten wat het werd, zodat wij de meubels, accessoires en kleding konden gaan kopen. Toen we te horen kregen dat het een meisje werd, was ik ontzettend blij. 

Vernoemen naar moeder

Ik wilde de baby naar mijn overleden moeder Janneke vernoemen. Ik was haar veel te vroeg verloren, dus ik vond het mooi om mijn dochter dezelfde naam te geven. Toen we de verloskundigenpraktijk uitliepen vertelde ik Govert dat ik een naam had voor onze dochter. Ik vertelde dat ik onze dochter graag wilde vernoemen naar mijn overleden moeder, maar hij zei direct dat hij daar niets van wilde weten. 

Gekke gedachte 

Govert vond het maar een gekke gedachte dat ik ons kind wilde vernoemen naar een overleden persoon, mijn moeder dus. Ik vond het belachelijk dat hij dat zei en zelfs ook een beetje respectloos. Het was duidelijk dat hij niets moest weten van het verdriet rondom mijn moeder. 

Andere babynaam

Na die discussie besloten we om het te laten rusten. Na een maand kwam Govert met andere opties qua babynamen, maar ik vond het allemaal niets. Ik wilde ons kind gewoon de naam ‘Janneke’ geven. Niet als tweede naam, wat Govert nog even voorstelde, maar als echte roepnaam. 

Constant ruzie

Sindsdien hebben we er iedere dag wel ruzie over. Waarom kan hij niet eens naar mij luisteren en mij snappen? Ik word er niet goed van. Op dit moment ben ik al ruim acht maanden zwanger en nog zijn we niet uit de babynaam. Of nouja, ik ben er wel uit. Hij alleen niet. Ik hou mijn poot stijf en wil deze naam. Punt.”

Had ik maar nooit… ‘Mijn dochter naar mijn zus vernoemd’