Had ik maar nooit… ‘Verwacht dat mijn vriend net zoveel als ik voor de baby zou gaan doen’

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Tirza (38). Tirza heeft spijt dat ze had verwacht dat haar vriend net zoveel als zij voor de baby zou gaan doen. 

“Twee jaar geleden leerde ik mijn vriend Tom kennen. Het was liefde op het eerste gezicht. Vanaf de eerste ontmoeting waren we dol op elkaar. We dachten op veel vlakken hetzelfde, behalve over kinderen. Ik vond het heerlijk om tante te zijn, maar zelf moeder worden? Dat hoefde niet echt voor mij. Tom dacht daar anders over. Hij wilde graag een kind van zichzelf. 

Een kind voor hem

Na een relatie van een jaar wist ik dat ik hem kwijt zou raken als ik hem geen kind zou geven. Zo voelde het echt. Ik vertelde hem dus dat we ervoor konden gaan. Hij kon zijn geluk niet op. Wel wilde ik duidelijk afspreken dat hij net zoveel voor de baby zou gaan doen als ik. Ik zag namelijk bij mijn vriendinnen dat zij bijna alles alleen deden, terwijl het leven van hun mannen niet veranderden. Tom wilde vader worden, dus dan moest hij ook net zoveel gaan doen als ik. Hij zei dat hij dat niet meer dan normaal vond. 

Tom als vader 

Het moment dat we ouders werden, was fantastisch. Tom was in de eerste weken erg behulpzaam en deed alles voor onze baby. Ik was bij dat hij zich aan onze afspraak hield. Van mijn vriendinnen hoorde ik dat ik maar blij moest zijn dat Tom zo’n betrokken vader was. 

Te snel geroepen

Rond de drie maanden veranderde Tom enorm. Waar hij eerst in de avond graag thuis was, ging hij opeens vaak sporten. Ook bleef hij langer op zijn werk en ging hij zelfs zonder het van te voren aan te kondigen naar borrels. En in het weekend? Dan moest ik blij zijn als hij een ochtend of een middag tijd voor ons had. Ik wist niet wat ik zag. Als ik het er met mij vriendinnen over had, gaven ze aan dat bijna iedere man zo is. Ze willen hun eigen leven houden en bijna geen rekening houden met vrouw en kind. 

Spijt

Ik heb geen spijt dat ik een kind met Tom heb gekregen. Wél heb ik spijt van het feit dat ik had verwacht dat hij net zoveel voor onze baby zou doen als ik. Daar is niets van terecht gekomen. Wanneer ik hem erop wijs, zegt hij dat hij er ‘altijd’ is. Maar puntje bij paaltje weet hij ook wel dat daar niets van klopt. Ik wil hem niet helemaal in de grond boren, want wanneer hij er wel is, dan is hij een leuke vader voor onze baby. Dus ik geniet maar van die momenten en verder doe ik het wel zelf.”

Dilemma: ‘Moet ik voor een gastouder of een kinderdagverblijf kiezen?’

Onderwerpen

• Uitgelicht